همدم

همدم

Persian

Etymology

هم‎ (ham, “same”) +‎ دم‎ (dam, “breath”).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): /hamdam/

• (Dari Persian) IPA^(key): /hamdam/

• (Iranian Persian) IPA^(key): /hæmdæm/

• (Tajik) IPA^(key): /hamdam/

Noun

همدم • (hamdam) (plural همدمان‎ (hamdamân) or همدم‌ها‎ (hamdam-hâ))

1. companion; intimate friend

   Synonyms: دوست‎‎ (dust), رفیق‎ (rafiq), جلیس‎ (jalis)

   • late 1300s, Xāja Shams-ud-Dīn Moḥammad Ḥāfeẓ-e Shīrāzī, “Ghazal 470 (Sīne mālāmāl-e dard ast)”, in دیوان حافظ‎ [Divān of Ḥāfeẓ]:

     ‏سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی‎
     دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی‎‎

     sine mâlâmâl-e dard ast ey deriğâ marham-i
     del ze tanhâyi be jân âmad xodâ râ hamdam-i

     My heart is brimful with pain; alas, a remedy!
     My heart is driven to extremities by loneliness; for God's sake, a companion!

Related terms

• همدمی‎ (hamdami)