نهي
Arabic
Etymology
ن ه ي (n-h-y)
Noun
نَهْي • (nahy) m (plural نَوَاهٍ (nawāhin))
- verbal noun of نَهَى (nahā) (form I)
- an order not to do something, a prohibition, a proscription
- Antonym: أَمْر (ʾamr)
- (grammar) negative imperative, prohibitive; expressing a prohibition with the particle لَا (lā) and the jussive
Declension
Declension of noun نَهْي (nahy)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | نَهْي nahy | النَّهْي an-nahy | نَهْي nahy |
Nominative | نَهْيٌ nahyun | النَّهْيُ an-nahyu | نَهْيُ nahyu |
Accusative | نَهْيًا nahyan | النَّهْيَ an-nahya | نَهْيَ nahya |
Genitive | نَهْيٍ nahyin | النَّهْيِ an-nahyi | نَهْيِ nahyi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | نَهْيَيْن nahyayn | النَّهْيَيْن an-nahyayn | نَهْيَيْ nahyay |
Nominative | نَهْيَانِ nahyāni | النَّهْيَانِ an-nahyāni | نَهْيَا nahyā |
Accusative | نَهْيَيْنِ nahyayni | النَّهْيَيْنِ an-nahyayni | نَهْيَيْ nahyay |
Genitive | نَهْيَيْنِ nahyayni | النَّهْيَيْنِ an-nahyayni | نَهْيَيْ nahyay |
Plural | broken plural diptote in ـٍ (-in) | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | نَوَاهِي nawāhī | النَّوَاهِي an-nawāhī | نَوَاهِي nawāhī |
Nominative | نَوَاهٍ nawāhin | النَّوَاهِي an-nawāhī | نَوَاهِي nawāhī |
Accusative | نَوَاهِيَ nawāhiya | النَّوَاهِيَ an-nawāhiya | نَوَاهِيَ nawāhiya |
Genitive | نَوَاهٍ nawāhin | النَّوَاهِي an-nawāhī | نَوَاهِي nawāhī |