benevne
Norwegian Bokmål
Etymology
From be- + nevne, after German benennen
Verb
benevne (imperative benevn, present tense benevner, passive benevnes, simple past benevnte, past participle benevnt, present participle benevnende)
- to call, name, designate
References
- “benevne” in The Bokmål Dictionary.
- “benevne” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).