مروت
Persian
Etymology
From Arabic مُرُوءَة (murūʾa).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /muɾuwwat/
- (Dari Persian) IPA(key): /mʊɾʊwwat/
- (Iranian Persian) IPA(key): /moɾowvæt/
- (Tajik) IPA(key): /muɾuvvat/
Noun
مُرُوَّت • (morovvat)
- manliness; gallantry; generosity; magnanimity; humanity; mercy
- Synonyms: جوانمردی (javânmardi), (archaic) هنر (honar)
- c. 1390, Hafez, “Ghazal 5”, in دیوان حافظ [The Divān of Hafez]:
- آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا- āsāyiš-i du gētī tafsīr-i īn du harf ast
bā dōstān muruwwat bā dušmānān mudārā - Ease in the two worlds is [in] interpreting these two words:
Manliness with friends, courtesy with foes.
- āsāyiš-i du gētī tafsīr-i īn du harf ast
Descendants
- → Ottoman Turkish: مروت (mürüvvet)
- Turkish: mürüvvet