مجبور کردن
Persian
Etymology
مجبور (majbur, “forced”) + کردن (kardan, “to do”).
Pronunciation
- (Classical Persian): IPA(key): /mad͡ʒbuːɾ kaɾdan/
- (Dari): IPA(key): /mad͡ʒbuːɾ kaɾdan/
- (Iranian Persian): IPA(key): /mæd͡ʒbuːɾ kæɾdæn/
- (Tajik): IPA(key): /mad͡ʒbuɾ kaɾdan/
Verb
| Dari Persian | مجبور کردن |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | маҷбур кардан (majbur kardan) |
مَجبور کَردَن • (majbur kardan)
- (with subjunctive) to force, to compel
- 2021 May 5, “امام خمینی(ره) جرئت مقابله با استکبار را ایجاد کرد”, in irna.ir, Islamic Republic News Agency:
- بنابراین عالم استکبار را مجبور کرد که کنار برود تا خود مردم برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
- banâbarin 'âlam-e estekbâr-râ majbur kard ke kenâr be-ravad tâ xod-e mardom barâ-ye sarnevešt-e xod tasmim be-girand.
- Therefore, he [Ayatollah Khomeini] forced the arrogant [countries of the] world to step aside, so that the people themselves could decide on their own destiny.
Conjugation
Conjugation of مجبور کردن (majbur kardán) (literary Iranian Persian)
| infinitive | مجبور کردن (majbur kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | مجبور کن (majbur kon) | ||||||
| past | مجبور کرد (majbur kard) | |||||||
| participle | present | مجبور کننده (majbur konandé) | ||||||
| past | مجبور کرده (majbur kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | مجبور کنم (majbur kónam) | مجبور کنی (majbur kóni) | مجبور کند (majbur kónad) | مجبور کنیم (majbur kónim) | مجبور کنید (majbur kónid) | مجبور کنند (majbur kónand) | |
| present (imperfect) | مجبور می‌کنم (majbur mí-konam) | مجبور می‌کنی (majbur mí-koni) | مجبور می‌کند (majbur mí-konad) | مجبور می‌کنیم (majbur mí-konim) | مجبور می‌کنید (majbur mí-konid) | مجبور می‌کنند (majbur mí-konand) | ||
| present progressive | دارم مجبور می‌کنم (dấram majbur mí-konam) | داری مجبور می‌کنی (dấri majbur mí-koni) | دارد مجبور می‌کند (dấrad majbur mí-konad) | داریم مجبور می‌کنیم (dấrim majbur mí-konim) | دارید مجبور می‌کنید (dấrid majbur mí-konid) | دارند مجبور می‌کنند (dấrand majbur mí-konand) | ||
| present perfect | مجبور کرده‌ام (majbur kardé-am) | مجبور کرده‌ای (majbur kardé-i) | مجبور کرده است (majbur kardé ast) | مجبور کرده‌ایم (majbur kardé-im) | مجبور کرده‌اید (majbur kardé-id) | مجبور کرده‌اند (majbur kardé-and) | ||
| past | مجبور کردم (majbur kárdam) | مجبور کردی (majbur kárdi) | مجبور کرد (majbur kard) | مجبور کردیم (majbur kárdim) | مجبور کردید (majbur kárdid) | مجبور کردند (majbur kárdand) | ||
| past (imperfect) | مجبور می‌کردم (majbur mí-kardam) | مجبور می‌کردی (majbur mí-kardi) | مجبور می‌کرد (majbur mí-kard) | مجبور می‌کردیم (majbur mí-kardim) | مجبور می‌کردید (majbur mí-kardid) | مجبور می‌کردند (majbur mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم مجبور می‌کردم (dấštam majbur mí-kardam) | داشتی مجبور می‌کردی (dấšti majbur mí-kardi) | داشت مجبور می‌کرد (dâšt majbur mí-kard) | داشتیم مجبور می‌کردیم (dấštim majbur mí-kardim) | داشتید مجبور می‌کردید (dấštid majbur mí-kardid) | داشتند مجبور می‌کردند (dấštand majbur mí-kardand) | ||
| pluperfect | مجبور کرده بودم (majbur kardé búdam) | مجبور کرده بودی (majbur kardé búdi) | مجبور کرده بود (majbur kardé bud) | مجبور کرده بودیم (majbur kardé búdim) | مجبور کرده بودید (majbur kardé búdid) | مجبور کرده بودند (majbur kardé búdand) | ||
| future | مجبور خواهم کرد (majbur xâhám kard) | مجبور خواهی کرد (majbur xâhí kard) | مجبور خواهد کرد (majbur xâhád kard) | مجبور خواهیم کرد (majbur xâhím kard) | مجبور خواهید کرد (majbur xâhíd kard) | مجبور خواهند کرد (majbur xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | مجبور کنم (majbur konam) | مجبور کنی (majbur koni) | مجبور کند (majbur konad) | مجبور کنیم (majbur konim) | مجبور کنید (majbur konid) | مجبور کنند (majbur konand) | |
| past | مجبور کرده باشم (majbur kardé bấšam) | مجبور کرده باشی (majbur kardé bấši) | مجبور کرده باشد (majbur kardé bấšad) | مجبور کرده باشیم (majbur kardé bấšim) | مجبور کرده باشید (majbur kardé bấšid) | مجبور کرده باشند (majbur kardé bấšand) | ||
| imperative | مجبور کن (majbur kon) | مجبور کنید (majbur konid) | ||||||
Conjugation of مجبور کردن (majbur kardán) (colloquial Tehrani)
| infinitive | مجبور کردن (majbur kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | مجبور کن (majbur kon) | ||||||
| past | مجبور کرد (majbur kard) | |||||||
| participle | present | مجبور کننده (majbur konandé) | ||||||
| past | مجبور کرده (majbur kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | مجبور کنم (majbur kónam) | مجبور کنی (majbur kóni) | مجبور کنه (majbur kóne) | مجبور کنیم (majbur kónim) | مجبور کنین (majbur kónin) | مجبور کنن (majbur kónan) | |
| present (imperfect) | مجبور می‌کنم (majbur mí-konam) | مجبور می‌کنی (majbur mí-koni) | مجبور می‌کنه (majbur mí-kone) | مجبور می‌کنیم (majbur mí-konim) | مجبور می‌کنین (majbur mí-konin) | مجبور می‌کنن (majbur mí-konan) | ||
| present progressive | دارم مجبور می‌کنم (dấram majbur mí-konam) | داری مجبور می‌کنی (dấri majbur mí-koni) | داره مجبور می‌کنه (dấre majbur mí-kone) | داریم مجبور می‌کنیم (dấrim majbur mí-konim) | دارین مجبور می‌کنین (dấrin majbur mí-konin) | دارن مجبور می‌کنن (dấran majbur mí-konan) | ||
| present perfect | مجبور کرده‌ام (majbur kardám) | مجبور کرده‌ای (majbur kardí) | مجبور کرده (majbur kardé) | مجبور کرده‌ایم (majbur kardím) | مجبور کرده‌این (majbur kardín) | مجبور کرده‌ان (majbur kardán) | ||
| past | مجبور کردم (majbur kárdam) | مجبور کردی (majbur kárdi) | مجبور کرد (majbur kárd) | مجبور کردیم (majbur kárdim) | مجبور کردین (majbur kárdin) | مجبور کردن (majbur kárdan) | ||
| past (imperfect) | مجبور می‌کردم (majbur mí-kardam) | مجبور می‌کردی (majbur mí-kardi) | مجبور می‌کرد (majbur mí-kard) | مجبور می‌کردیم (majbur mí-kardim) | مجبور می‌کردین (majbur mí-kardin) | مجبور می‌کردن (majbur mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم مجبور می‌کردم (dấštam majbur mí-kardam) | داشتی مجبور می‌کردی (dấšti majbur mí-kardi) | داشت مجبور می‌کرد (dấšt majbur mí-kard) | داشتیم مجبور می‌کردیم (dấštim majbur mí-kardim) | داشتین مجبور می‌کردین (dấštin majbur mí-kardin) | داشتن مجبور می‌کردن (dấštan majbur mí-kardan) | ||
| pluperfect | مجبور کرده بودم (majbur kardé búdam) | مجبور کرده بودی (majbur kardé búdi) | مجبور کرده بود (majbur kardé bud) | مجبور کرده بودیم (majbur kardé búdim) | مجبور کرده بودین (majbur kardé búdin) | مجبور کرده بودن (majbur kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | مجبور کنم (majbur konam) | مجبور کنی (majbur koni) | مجبور کنه (majbur kone) | مجبور کنیم (majbur konim) | مجبور کنین (majbur konin) | مجبور کنن (majbur konan) | |
| past | مجبور کرده باشم (majbur kardé bấšam) | مجبور کرده باشی (majbur kardé bấši) | مجبور کرده باشه (majbur kardé bấše) | مجبور کرده باشیم (majbur kardé bấšim) | مجبور کرده باشین (majbur kardé bấšin) | مجبور کرده باشن (majbur kardé bấšan) | ||
| imperative | مجبور کن (majbur kon) | مجبور کنین (majbur konin) | ||||||