متعهد
Arabic
Etymology
Derived from the active participle of تَعَهَّدَ (taʿahhada, “to maintain, to commit oneself”), from the root ع ه د (ʿ-h-d).
Noun
مُتَعَهِّد • (mutaʿahhid) m (plural مُتَعَهِّدُون (mutaʿahhidūn))
- contractor
- entrepreneur
- concessionaire
Declension
Declension of noun مُتَعَهِّد (mutaʿahhid)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُتَعَهِّد mutaʿahhid | الْمُتَعَهِّد al-mutaʿahhid | مُتَعَهِّد mutaʿahhid |
Nominative | مُتَعَهِّدٌ mutaʿahhidun | الْمُتَعَهِّدُ al-mutaʿahhidu | مُتَعَهِّدُ mutaʿahhidu |
Accusative | مُتَعَهِّدًا mutaʿahhidan | الْمُتَعَهِّدَ al-mutaʿahhida | مُتَعَهِّدَ mutaʿahhida |
Genitive | مُتَعَهِّدٍ mutaʿahhidin | الْمُتَعَهِّدِ al-mutaʿahhidi | مُتَعَهِّدِ mutaʿahhidi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مُتَعَهِّدَيْن mutaʿahhidayn | الْمُتَعَهِّدَيْن al-mutaʿahhidayn | مُتَعَهِّدَيْ mutaʿahhiday |
Nominative | مُتَعَهِّدَانِ mutaʿahhidāni | الْمُتَعَهِّدَانِ al-mutaʿahhidāni | مُتَعَهِّدَا mutaʿahhidā |
Accusative | مُتَعَهِّدَيْنِ mutaʿahhidayni | الْمُتَعَهِّدَيْنِ al-mutaʿahhidayni | مُتَعَهِّدَيْ mutaʿahhiday |
Genitive | مُتَعَهِّدَيْنِ mutaʿahhidayni | الْمُتَعَهِّدَيْنِ al-mutaʿahhidayni | مُتَعَهِّدَيْ mutaʿahhiday |
Plural | sound masculine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُتَعَهِّدِين mutaʿahhidīn | الْمُتَعَهِّدِين al-mutaʿahhidīn | مُتَعَهِّدِي mutaʿahhidī |
Nominative | مُتَعَهِّدُونَ mutaʿahhidūna | الْمُتَعَهِّدُونَ al-mutaʿahhidūna | مُتَعَهِّدُو mutaʿahhidū |
Accusative | مُتَعَهِّدِينَ mutaʿahhidīna | الْمُتَعَهِّدِينَ al-mutaʿahhidīna | مُتَعَهِّدِي mutaʿahhidī |
Genitive | مُتَعَهِّدِينَ mutaʿahhidīna | الْمُتَعَهِّدِينَ al-mutaʿahhidīna | مُتَعَهِّدِي mutaʿahhidī |
References
- Wehr, Hans (1979), “عهد”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN