ماندال
Ottoman Turkish
Etymology
From Byzantine Greek μάνδαλος (mándalos).
Noun
ماندال • (mandal)
- bolt, latch, bar (of a door)
- (nautical) cleat; toggle
- (nautical) fid
Related terms
- مانداللامق (mandallamak)
- مانداللو (mandalli)
Descendants
- Turkish: mandal
- → Armenian: մանտալ (mantal)
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) , “mandal1”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) , “ماندال”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1662