لیمان
Ottoman Turkish
Etymology
From Byzantine Greek λιμένιον (liménion), from Ancient Greek λιμήν (limḗn).
Noun
لیمان • (liman)
- port, haven, harbor, any place where ships can be sheltered
- Synonyms: بندر (bender), مرسی (mersa)
- estuary, the place where ocean tides and river water merge
- Synonym: خلیج (halic)
Derived terms
- لیمان رئیسی (liman reisi, “harbor-master”)
- لیمانلق (limanlık, “dead calm”)
- لیمانلمق (limanlamak, “to become calm (of the sea)”)
Descendants
- Turkish: liman
- → Armenian: լիման (liman)
- → Greek: λιμάνι (limáni)
- → Romanian: liman
- → Russian: лиман (liman)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “liman2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2968
- Kélékian, Diran (1911), “لیمان”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1086b
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Portus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1321
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “لیمان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 4219
- Nişanyan, Sevan (2002–), “liman”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “لیمان”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1650