لهى

لهى

Arabic

Etymology

From the root ل ه و‎ (l-h-w).

Pronunciation

• IPA^(key): /lah.haː/

Verb

لَهَّى • (lahhā) II, non-past يُلَهِّي‎‎ (yulahhī)

1. to divert, to distract, to turn away [+accusative = whom] [+ عَن‎ (object) = from]
2. to divert, to to regale, to delight [+accusative = whom] [+ بِ‎ (object) = wherewith]

Conjugation

Conjugation of

لَهَّى

(form-II final-weak)

verbal noun الْمَصْدَر						تَلْهِيَة‎ talhiya
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُلَهٍّ‎ mulahhin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُلَهًّى‎ mulahhan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لَهَّيْتُ‎ lahhaytu	لَهَّيْتَ‎ lahhayta	لَهَّى lahhā		لَهَّيْتُمَا‎ lahhaytumā	لَهَّيَا‎ lahhayā		لَهَّيْنَا‎ lahhaynā	لَهَّيْتُمْ‎ lahhaytum	لَهَّوْا‎ lahhaw
	f		لَهَّيْتِ‎ lahhayti	لَهَّتْ‎ lahhat			لَهَّتَا‎ lahhatā			لَهَّيْتُنَّ‎ lahhaytunna	لَهَّيْنَ‎ lahhayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُلَهِّي‎ ʾulahhī	تُلَهِّي‎ tulahhī	يُلَهِّي‎ yulahhī		تُلَهِّيَانِ‎ tulahhiyāni	يُلَهِّيَانِ‎ yulahhiyāni		نُلَهِّي‎ nulahhī	تُلَهُّونَ‎ tulahhūna	يُلَهُّونَ‎ yulahhūna
	f		تُلَهِّينَ‎ tulahhīna	تُلَهِّي‎ tulahhī			تُلَهِّيَانِ‎ tulahhiyāni			تُلَهِّينَ‎ tulahhīna	يُلَهِّينَ‎ yulahhīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَهِّيَ‎ ʾulahhiya	تُلَهِّيَ‎ tulahhiya	يُلَهِّيَ‎ yulahhiya		تُلَهِّيَا‎ tulahhiyā	يُلَهِّيَا‎ yulahhiyā		نُلَهِّيَ‎ nulahhiya	تُلَهُّوا‎ tulahhū	يُلَهُّوا‎ yulahhū
	f		تُلَهِّي‎ tulahhī	تُلَهِّيَ‎ tulahhiya			تُلَهِّيَا‎ tulahhiyā			تُلَهِّينَ‎ tulahhīna	يُلَهِّينَ‎ yulahhīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَهِّ‎ ʾulahhi	تُلَهِّ‎ tulahhi	يُلَهِّ‎ yulahhi		تُلَهِّيَا‎ tulahhiyā	يُلَهِّيَا‎ yulahhiyā		نُلَهِّ‎ nulahhi	تُلَهُّوا‎ tulahhū	يُلَهُّوا‎ yulahhū
	f		تُلَهِّي‎ tulahhī	تُلَهِّ‎ tulahhi			تُلَهِّيَا‎ tulahhiyā			تُلَهِّينَ‎ tulahhīna	يُلَهِّينَ‎ yulahhīna
imperative الْأَمْر	m		لَهِّ‎ lahhi			لَهِّيَا‎ lahhiyā				لَهُّوا‎ lahhū
	f		لَهِّي‎ lahhī							لَهِّينَ‎ lahhīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لُهِّيتُ‎ luhhītu	لُهِّيتَ‎ luhhīta	لُهِّيَ‎ luhhiya		لُهِّيتُمَا‎ luhhītumā	لُهِّيَا‎ luhhiyā		لُهِّينَا‎ luhhīnā	لُهِّيتُمْ‎ luhhītum	لُهُّوا‎ luhhū
	f		لُهِّيتِ‎ luhhīti	لُهِّيَتْ‎ luhhiyat			لُهِّيَتَا‎ luhhiyatā			لُهِّيتُنَّ‎ luhhītunna	لُهِّينَ‎ luhhīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُلَهَّى‎ ʾulahhā	تُلَهَّى‎ tulahhā	يُلَهَّى‎ yulahhā		تُلَهَّيَانِ‎ tulahhayāni	يُلَهَّيَانِ‎ yulahhayāni		نُلَهَّى‎ nulahhā	تُلَهَّوْنَ‎ tulahhawna	يُلَهَّوْنَ‎ yulahhawna
	f		تُلَهَّيْنَ‎ tulahhayna	تُلَهَّى‎ tulahhā			تُلَهَّيَانِ‎ tulahhayāni			تُلَهَّيْنَ‎ tulahhayna	يُلَهَّيْنَ‎ yulahhayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَهَّى‎ ʾulahhā	تُلَهَّى‎ tulahhā	يُلَهَّى‎ yulahhā		تُلَهَّيَا‎ tulahhayā	يُلَهَّيَا‎ yulahhayā		نُلَهَّى‎ nulahhā	تُلَهَّوْا‎ tulahhaw	يُلَهَّوْا‎ yulahhaw
	f		تُلَهَّيْ‎ tulahhay	تُلَهَّى‎ tulahhā			تُلَهَّيَا‎ tulahhayā			تُلَهَّيْنَ‎ tulahhayna	يُلَهَّيْنَ‎ yulahhayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَهَّ‎ ʾulahha	تُلَهَّ‎ tulahha	يُلَهَّ‎ yulahha		تُلَهَّيَا‎ tulahhayā	يُلَهَّيَا‎ yulahhayā		نُلَهَّ‎ nulahha	تُلَهَّوْا‎ tulahhaw	يُلَهَّوْا‎ yulahhaw
	f		تُلَهَّيْ‎ tulahhay	تُلَهَّ‎ tulahha			تُلَهَّيَا‎ tulahhayā			تُلَهَّيْنَ‎ tulahhayna	يُلَهَّيْنَ‎ yulahhayna