كنى

كنى

Moroccan Arabic

Root
ك ن ي‎

Etymology

From Arabic كَنَّى‎ (kannā).

Pronunciation

• IPA^(key): /kan.na/

Verb

كنى • (kanna) (form II, non-past يكني‎ (ykanni))

1. to call someone by their last name

   Synonym: لقن‎ (laqqan)

Conjugation

Conjugation of كنى
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	كنّيت‎ (kannīt)	كنّيتي‎ (kannīti)	كنّى (kanna)		كنّينا‎ (kannīna)	كنّيتوا‎ (kannītu)	كنّاوا‎ (kannāw)
	f			كنّات‎ (kannāt)
non-past	m	نكنّي‎ (nkanni)	تكنّي‎ (tkanni)	يكنّي‎ (ykanni)		نكنّيوا‎ (nkannīw)	تكنّيوا‎ (tkannīw)	يكنّيوا‎ (ykannīw)
	f		تكنّي‎ (tkanni)	تكنّي‎ (tkanni)
imperative	m		كنّي‎ (kanni)				كنّيوا‎ (kannīw)
	f		كنّي‎ (kanni)