كلید
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Persian كلید (kelid), which ultimately derives from Ancient Greek κλειδῐ́ον (kleidíon, “little key”).
Noun
كلید • (kilid)
- lock, a device which requires a key to be opened
- latch, a fastening for a door consisting of a bar
- linchpin, a pin inserted through holes at the end of a shaft
- white patch on a horse's muzzle and lip
- key, especially a latchkey to an outside door
- Synonyms: (key) آناختار (anahtar), مفتاح (miftah)
Derived terms
- كلیدجك (kilidcik, “kind of wooden lock”)
- كلیدجی (kilidci, “keymaker”)
- كلیدلتمك (kilidletmek, “to let be locked”)
- كلیدلمك (kilidlemek, “to lock”)
- كلیدلنمك (kilidlenmek, “to be locked”)
- كلیدلو (kilidli, “furnished with a lock”)
Descendants
- Turkish: kilit
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “kilit”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2670
- Kélékian, Diran (1911), “كلید”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1036
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Clavis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 190
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “كلید”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 4007
- Nişanyan, Sevan (2002–), “kilit”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “كلید”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1569