كفاء
Arabic
Noun
كِفَاء • (kifāʾ) m
- verbal noun of كَافَأَ (kāfaʾa) (form III)
Declension
Declension of noun كِفَاء (kifāʾ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كِفَاء kifāʾ | الْكِفَاء al-kifāʾ | كِفَاء kifāʾ |
Nominative | كِفَاءٌ kifāʾun | الْكِفَاءُ al-kifāʾu | كِفَاءُ kifāʾu |
Accusative | كِفَاءً kifāʾan | الْكِفَاءَ al-kifāʾa | كِفَاءَ kifāʾa |
Genitive | كِفَاءٍ kifāʾin | الْكِفَاءِ al-kifāʾi | كِفَاءِ kifāʾi |