كریه
See also: كريه
Ottoman Turkish
Etymology 1
From a Semitic source, compare Classical Syriac ܩܰܪܻܝܒ݂ܳܐ (qarrīḇā), Arabic قَرِيب (qarīb). Compare also Northern Kurdish kirîv, Azerbaijani kirvə.
Noun
كریه • (kirye)
- a kind of godfather who holds a boy during his circumcision
Descendants
- Turkish: kirve
Etymology 2
From Arabic كَرِيه (karīh)
Noun
كریه • (kerih)
- hated, detestable
Descendants
- Turkish: kerih
References
- Kélékian, Diran (1911) , “كریه”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, pages 1023b–1024a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) , “كریه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 3937–3938