كركر
Arabic
Etymology
Onomatopoeic.
Noun
كَرْكَر • (karkar) m (plural كَرَاكِر (karākir))
- skua
Declension
Declension of noun كَرْكَر (karkar)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كَرْكَر karkar | الْكَرْكَر al-karkar | كَرْكَر karkar |
Nominative | كَرْكَرٌ karkarun | الْكَرْكَرُ al-karkaru | كَرْكَرُ karkaru |
Accusative | كَرْكَرًا karkaran | الْكَرْكَرَ al-karkara | كَرْكَرَ karkara |
Genitive | كَرْكَرٍ karkarin | الْكَرْكَرِ al-karkari | كَرْكَرِ karkari |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | كَرْكَرَيْن karkarayn | الْكَرْكَرَيْن al-karkarayn | كَرْكَرَيْ karkaray |
Nominative | كَرْكَرَانِ karkarāni | الْكَرْكَرَانِ al-karkarāni | كَرْكَرَا karkarā |
Accusative | كَرْكَرَيْنِ karkarayni | الْكَرْكَرَيْنِ al-karkarayni | كَرْكَرَيْ karkaray |
Genitive | كَرْكَرَيْنِ karkarayni | الْكَرْكَرَيْنِ al-karkarayni | كَرْكَرَيْ karkaray |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كَرَاكِر karākir | الْكَرَاكِر al-karākir | كَرَاكِر karākir |
Nominative | كَرَاكِرُ karākiru | الْكَرَاكِرُ al-karākiru | كَرَاكِرُ karākiru |
Accusative | كَرَاكِرَ karākira | الْكَرَاكِرَ al-karākira | كَرَاكِرَ karākira |
Genitive | كَرَاكِرَ karākira | الْكَرَاكِرِ al-karākiri | كَرَاكِرِ karākiri |