قیی
Ottoman Turkish
Alternative forms
- قی (kyı)
Etymology
From Proto-Turkic *kïdïg.
Noun
قیی • (kıyı)
- edge, side, border, of a thing
- Synonyms: كنار (kenar), لب (leb)
- immediate vicinity of a thing
- shore or coast and the water adjoining it
- Synonym: یالی (yalı)
- place at some distance from a thing
Derived terms
- قییجی (kıyıcı, “frequenter of the seashore”)
- قیین (kıyın, “along the shore”)
Descendants
- Turkish: kıyı
- → Armenian: խըյի (xəyi)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “kıyı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2650
- Kélékian, Diran (1911), “قیی”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1002
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Littus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 962
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “قیی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 3815
- Nişanyan, Sevan (2002–), “kıyı”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “قیی”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1514