قباحة
Arabic
Noun
قَبَاحَة • (qabāḥa) f
- verbal noun of قَبُحَ (qabuḥa) (form I)
Declension
Declension of noun قَبَاحَة (qabāḥa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قَبَاحَة qabāḥa | الْقَبَاحَة al-qabāḥa | قَبَاحَة qabāḥat |
Nominative | قَبَاحَةٌ qabāḥatun | الْقَبَاحَةُ al-qabāḥatu | قَبَاحَةُ qabāḥatu |
Accusative | قَبَاحَةً qabāḥatan | الْقَبَاحَةَ al-qabāḥata | قَبَاحَةَ qabāḥata |
Genitive | قَبَاحَةٍ qabāḥatin | الْقَبَاحَةِ al-qabāḥati | قَبَاحَةِ qabāḥati |