فاحشة

فاحشة

See also: فاحشه‎

Arabic

Etymology

From the root ف ح ش‎ (f-ḥ-š).

Noun

فَاحِشَة • (fāḥiša) f (plural فَوَاحِش‎ (fawāḥiš))

1. (countable) obscenity, immorality
   • 609–632 CE, Qur'an, 17:32:

     ‏وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَى ۖ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا‎

     walā taqrabū z-zinā ʾinnahu kāna fāḥišatan wasāʾa sabīlan

     (please add an English translation of this quote)

Declension

Declension of noun فَاحِشَة (fāḥiša)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَاحِشَة fāḥiša	الْفَاحِشَة‎ al-fāḥiša	فَاحِشَة fāḥišat
Nominative	فَاحِشَةٌ fāḥišatun	الْفَاحِشَةُ‎ al-fāḥišatu	فَاحِشَةُ fāḥišatu
Accusative	فَاحِشَةً fāḥišatan	الْفَاحِشَةَ‎ al-fāḥišata	فَاحِشَةَ fāḥišata
Genitive	فَاحِشَةٍ fāḥišatin	الْفَاحِشَةِ‎ al-fāḥišati	فَاحِشَةِ fāḥišati
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَاحِشَتَيْن‎ fāḥišatayn	الْفَاحِشَتَيْن‎ al-fāḥišatayn	فَاحِشَتَيْ‎ fāḥišatay
Nominative	فَاحِشَتَانِ‎ fāḥišatāni	الْفَاحِشَتَانِ‎ al-fāḥišatāni	فَاحِشَتَا‎ fāḥišatā
Accusative	فَاحِشَتَيْنِ‎ fāḥišatayni	الْفَاحِشَتَيْنِ‎ al-fāḥišatayni	فَاحِشَتَيْ‎ fāḥišatay
Genitive	فَاحِشَتَيْنِ‎ fāḥišatayni	الْفَاحِشَتَيْنِ‎ al-fāḥišatayni	فَاحِشَتَيْ‎ fāḥišatay
Plural	basic broken plural diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَوَاحِش‎ fawāḥiš	الْفَوَاحِش‎ al-fawāḥiš	فَوَاحِش‎ fawāḥiš
Nominative	فَوَاحِشُ‎ fawāḥišu	الْفَوَاحِشُ‎ al-fawāḥišu	فَوَاحِشُ‎ fawāḥišu
Accusative	فَوَاحِشَ‎ fawāḥiša	الْفَوَاحِشَ‎ al-fawāḥiša	فَوَاحِشَ‎ fawāḥiša
Genitive	فَوَاحِشَ‎ fawāḥiša	الْفَوَاحِشِ‎ al-fawāḥiši	فَوَاحِشِ‎ fawāḥiši

Related terms

• فَحْشَاء‎ (faḥšāʾ)

Descendants

• Armenian: ֆահիշ (fahiš)
• Azerbaijani: fahişə
• Persian: فاحشه‎ (fâheše)
• Turkish: fahişe
• Urdu: فاحشہ‎ (fāhiša)