غلب

غلب

See also: غلت‎, علت‎, and علب‎

Arabic

Etymology 1

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣa.la.ba/

Verb

غَلَبَ • (ḡalaba) I, non-past يَغْلِبُ‎‎ (yaḡlibu)

1. (transitive) to conquer, defeat, overcome, surpass, vanquish
   • The Quran, 30:2-3 :

     غُلِبَتِ الرُّومُ فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِم سَيَغْلِبُونَ‎

     ḡulibati ar-rūmu fī ʾadnā l-ʾarḍi wahum min baʿdi ḡalabihim sayaḡlibūna

     the Byzantines have been defeated in the land closest [to us], but after their defeat they will conquer

2. (transitive) to snatch (+ عَلَى‎ (ʿalā): from)
3. (transitive) to use every effort to persuade

Conjugation

Conjugation of

غَلَبَ

(form-I sound, verbal nouns غَلَب or غَلْب or غَلَبَة or مَغْلَب or مَغْلَبَة or غَلَابِيَة or غُلُبَّى or غِلِبَّى or غُلُبَّة or غَلُبَّة)

verbal nouns الْمَصَادِر						غَلَب or غَلْب or غَلَبَة‎ or مَغْلَب‎ or مَغْلَبَة‎ or غَلَابِيَة‎ or غُلُبَّى‎ or غِلِبَّى‎ or غُلُبَّة‎ or غَلُبَّة‎ ḡalab or ḡalb or ḡalaba or maḡlab or maḡlaba or ḡalābiya or ḡulubbā or ḡilibbā or ḡulubba or ḡalubba
active participle اِسْم الْفَاعِل						غَالِب‎ ḡālib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَغْلُوب‎ maḡlūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَبْتُ‎ ḡalabtu	غَلَبْتَ‎ ḡalabta	غَلَبَ ḡalaba		غَلَبْتُمَا‎ ḡalabtumā	غَلَبَا‎ ḡalabā		غَلَبْنَا‎ ḡalabnā	غَلَبْتُمْ‎ ḡalabtum	غَلَبُوا‎ ḡalabū
	f		غَلَبْتِ‎ ḡalabti	غَلَبَتْ‎ ḡalabat			غَلَبَتَا‎ ḡalabatā			غَلَبْتُنَّ‎ ḡalabtunna	غَلَبْنَ‎ ḡalabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلِبُ‎ ʾaḡlibu	تَغْلِبُ‎ taḡlibu	يَغْلِبُ‎ yaḡlibu		تَغْلِبَانِ‎ taḡlibāni	يَغْلِبَانِ‎ yaḡlibāni		نَغْلِبُ‎ naḡlibu	تَغْلِبُونَ‎ taḡlibūna	يَغْلِبُونَ‎ yaḡlibūna
	f		تَغْلِبِينَ‎ taḡlibīna	تَغْلِبُ‎ taḡlibu			تَغْلِبَانِ‎ taḡlibāni			تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلِبَ‎ ʾaḡliba	تَغْلِبَ‎ taḡliba	يَغْلِبَ‎ yaḡliba		تَغْلِبَا‎ taḡlibā	يَغْلِبَا‎ yaḡlibā		نَغْلِبَ‎ naḡliba	تَغْلِبُوا‎ taḡlibū	يَغْلِبُوا‎ yaḡlibū
	f		تَغْلِبِي‎ taḡlibī	تَغْلِبَ‎ taḡliba			تَغْلِبَا‎ taḡlibā			تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلِبْ‎ ʾaḡlib	تَغْلِبْ‎ taḡlib	يَغْلِبْ‎ yaḡlib		تَغْلِبَا‎ taḡlibā	يَغْلِبَا‎ yaḡlibā		نَغْلِبْ‎ naḡlib	تَغْلِبُوا‎ taḡlibū	يَغْلِبُوا‎ yaḡlibū
	f		تَغْلِبِي‎ taḡlibī	تَغْلِبْ‎ taḡlib			تَغْلِبَا‎ taḡlibā			تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
imperative الْأَمْر	m		اِغْلِبْ‎ iḡlib			اِغْلِبَا‎ iḡlibā				اِغْلِبُوا‎ iḡlibū
	f		اِغْلِبِي‎ iḡlibī							اِغْلِبْنَ‎ iḡlibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غُلِبْتُ‎ ḡulibtu	غُلِبْتَ‎ ḡulibta	غُلِبَ ḡuliba		غُلِبْتُمَا‎ ḡulibtumā	غُلِبَا‎ ḡulibā		غُلِبْنَا‎ ḡulibnā	غُلِبْتُمْ‎ ḡulibtum	غُلِبُوا‎ ḡulibū
	f		غُلِبْتِ‎ ḡulibti	غُلِبَتْ‎ ḡulibat			غُلِبَتَا‎ ḡulibatā			غُلِبْتُنَّ‎ ḡulibtunna	غُلِبْنَ‎ ḡulibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغْلَبُ‎ ʾuḡlabu	تُغْلَبُ‎ tuḡlabu	يُغْلَبُ‎ yuḡlabu		تُغْلَبَانِ‎ tuḡlabāni	يُغْلَبَانِ‎ yuḡlabāni		نُغْلَبُ‎ nuḡlabu	تُغْلَبُونَ‎ tuḡlabūna	يُغْلَبُونَ‎ yuḡlabūna
	f		تُغْلَبِينَ‎ tuḡlabīna	تُغْلَبُ‎ tuḡlabu			تُغْلَبَانِ‎ tuḡlabāni			تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغْلَبَ‎ ʾuḡlaba	تُغْلَبَ‎ tuḡlaba	يُغْلَبَ‎ yuḡlaba		تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	يُغْلَبَا‎ yuḡlabā		نُغْلَبَ‎ nuḡlaba	تُغْلَبُوا‎ tuḡlabū	يُغْلَبُوا‎ yuḡlabū
	f		تُغْلَبِي‎ tuḡlabī	تُغْلَبَ‎ tuḡlaba			تُغْلَبَا‎ tuḡlabā			تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغْلَبْ‎ ʾuḡlab	تُغْلَبْ‎ tuḡlab	يُغْلَبْ‎ yuḡlab		تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	يُغْلَبَا‎ yuḡlabā		نُغْلَبْ‎ nuḡlab	تُغْلَبُوا‎ tuḡlabū	يُغْلَبُوا‎ yuḡlabū
	f		تُغْلَبِي‎ tuḡlabī	تُغْلَبْ‎ tuḡlab			تُغْلَبَا‎ tuḡlabā			تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna

Etymology 2

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣa.li.ba/

Verb

غَلِبَ • (ḡaliba) I, non-past يَغْلَبُ‎‎ (yaḡlabu)

1. (intransitive) to be thick-necked or to become thick-necked

Conjugation

Conjugation of

غَلِبَ

(form-I sound, verbal noun غَلَب)

verbal noun الْمَصْدَر						غَلَب ḡalab
active participle اِسْم الْفَاعِل						غَالِب‎ ḡālib
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلِبْتُ‎ ḡalibtu	غَلِبْتَ‎ ḡalibta	غَلِبَ ḡaliba		غَلِبْتُمَا‎ ḡalibtumā	غَلِبَا‎ ḡalibā		غَلِبْنَا‎ ḡalibnā	غَلِبْتُمْ‎ ḡalibtum	غَلِبُوا‎ ḡalibū
	f		غَلِبْتِ‎ ḡalibti	غَلِبَتْ‎ ḡalibat			غَلِبَتَا‎ ḡalibatā			غَلِبْتُنَّ‎ ḡalibtunna	غَلِبْنَ‎ ḡalibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلَبُ‎ ʾaḡlabu	تَغْلَبُ‎ taḡlabu	يَغْلَبُ‎ yaḡlabu		تَغْلَبَانِ‎ taḡlabāni	يَغْلَبَانِ‎ yaḡlabāni		نَغْلَبُ‎ naḡlabu	تَغْلَبُونَ‎ taḡlabūna	يَغْلَبُونَ‎ yaḡlabūna
	f		تَغْلَبِينَ‎ taḡlabīna	تَغْلَبُ‎ taḡlabu			تَغْلَبَانِ‎ taḡlabāni			تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلَبَ‎ ʾaḡlaba	تَغْلَبَ‎ taḡlaba	يَغْلَبَ‎ yaḡlaba		تَغْلَبَا‎ taḡlabā	يَغْلَبَا‎ yaḡlabā		نَغْلَبَ‎ naḡlaba	تَغْلَبُوا‎ taḡlabū	يَغْلَبُوا‎ yaḡlabū
	f		تَغْلَبِي‎ taḡlabī	تَغْلَبَ‎ taḡlaba			تَغْلَبَا‎ taḡlabā			تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلَبْ‎ ʾaḡlab	تَغْلَبْ‎ taḡlab	يَغْلَبْ‎ yaḡlab		تَغْلَبَا‎ taḡlabā	يَغْلَبَا‎ yaḡlabā		نَغْلَبْ‎ naḡlab	تَغْلَبُوا‎ taḡlabū	يَغْلَبُوا‎ yaḡlabū
	f		تَغْلَبِي‎ taḡlabī	تَغْلَبْ‎ taḡlab			تَغْلَبَا‎ taḡlabā			تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
imperative الْأَمْر	m		اِغْلَبْ‎ iḡlab			اِغْلَبَا‎ iḡlabā				اِغْلَبُوا‎ iḡlabū
	f		اِغْلَبِي‎ iḡlabī							اِغْلَبْنَ‎ iḡlabna

Etymology 3

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣal.la.ba/

Verb

غَلَّبَ • (ḡallaba) II, non-past يُغَلِّبُ‎‎ (yuḡallibu)

1. (transitive) to render victorious, to let get the upper hand (+ عَلَى‎ (ʿalā): over); (transitive) to let overcome (intransitive); (transitive) (+ عَلَى‎ (ʿalā)) to let overcome (transitive)

Conjugation

Conjugation of

غَلَّبَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَغْلِيب‎ taḡlīb
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُغَلِّب‎ muḡallib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُغَلَّب‎ muḡallab
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَّبْتُ‎ ḡallabtu	غَلَّبْتَ‎ ḡallabta	غَلَّبَ ḡallaba		غَلَّبْتُمَا‎ ḡallabtumā	غَلَّبَا‎ ḡallabā		غَلَّبْنَا‎ ḡallabnā	غَلَّبْتُمْ‎ ḡallabtum	غَلَّبُوا‎ ḡallabū
	f		غَلَّبْتِ‎ ḡallabti	غَلَّبَتْ‎ ḡallabat			غَلَّبَتَا‎ ḡallabatā			غَلَّبْتُنَّ‎ ḡallabtunna	غَلَّبْنَ‎ ḡallabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغَلِّبُ‎ ʾuḡallibu	تُغَلِّبُ‎ tuḡallibu	يُغَلِّبُ‎ yuḡallibu		تُغَلِّبَانِ‎ tuḡallibāni	يُغَلِّبَانِ‎ yuḡallibāni		نُغَلِّبُ‎ nuḡallibu	تُغَلِّبُونَ‎ tuḡallibūna	يُغَلِّبُونَ‎ yuḡallibūna
	f		تُغَلِّبِينَ‎ tuḡallibīna	تُغَلِّبُ‎ tuḡallibu			تُغَلِّبَانِ‎ tuḡallibāni			تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغَلِّبَ‎ ʾuḡalliba	تُغَلِّبَ‎ tuḡalliba	يُغَلِّبَ‎ yuḡalliba		تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	يُغَلِّبَا‎ yuḡallibā		نُغَلِّبَ‎ nuḡalliba	تُغَلِّبُوا‎ tuḡallibū	يُغَلِّبُوا‎ yuḡallibū
	f		تُغَلِّبِي‎ tuḡallibī	تُغَلِّبَ‎ tuḡalliba			تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā			تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغَلِّبْ‎ ʾuḡallib	تُغَلِّبْ‎ tuḡallib	يُغَلِّبْ‎ yuḡallib		تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	يُغَلِّبَا‎ yuḡallibā		نُغَلِّبْ‎ nuḡallib	تُغَلِّبُوا‎ tuḡallibū	يُغَلِّبُوا‎ yuḡallibū
	f		تُغَلِّبِي‎ tuḡallibī	تُغَلِّبْ‎ tuḡallib			تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā			تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
imperative الْأَمْر	m		غَلِّبْ ḡallib			غَلِّبَا‎ ḡallibā				غَلِّبُوا‎ ḡallibū
	f		غَلِّبِي‎ ḡallibī							غَلِّبْنَ‎ ḡallibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غُلِّبْتُ‎ ḡullibtu	غُلِّبْتَ‎ ḡullibta	غُلِّبَ ḡulliba		غُلِّبْتُمَا‎ ḡullibtumā	غُلِّبَا‎ ḡullibā		غُلِّبْنَا‎ ḡullibnā	غُلِّبْتُمْ‎ ḡullibtum	غُلِّبُوا‎ ḡullibū
	f		غُلِّبْتِ‎ ḡullibti	غُلِّبَتْ‎ ḡullibat			غُلِّبَتَا‎ ḡullibatā			غُلِّبْتُنَّ‎ ḡullibtunna	غُلِّبْنَ‎ ḡullibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغَلَّبُ‎ ʾuḡallabu	تُغَلَّبُ‎ tuḡallabu	يُغَلَّبُ‎ yuḡallabu		تُغَلَّبَانِ‎ tuḡallabāni	يُغَلَّبَانِ‎ yuḡallabāni		نُغَلَّبُ‎ nuḡallabu	تُغَلَّبُونَ‎ tuḡallabūna	يُغَلَّبُونَ‎ yuḡallabūna
	f		تُغَلَّبِينَ‎ tuḡallabīna	تُغَلَّبُ‎ tuḡallabu			تُغَلَّبَانِ‎ tuḡallabāni			تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغَلَّبَ‎ ʾuḡallaba	تُغَلَّبَ‎ tuḡallaba	يُغَلَّبَ‎ yuḡallaba		تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	يُغَلَّبَا‎ yuḡallabā		نُغَلَّبَ‎ nuḡallaba	تُغَلَّبُوا‎ tuḡallabū	يُغَلَّبُوا‎ yuḡallabū
	f		تُغَلَّبِي‎ tuḡallabī	تُغَلَّبَ‎ tuḡallaba			تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā			تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغَلَّبْ‎ ʾuḡallab	تُغَلَّبْ‎ tuḡallab	يُغَلَّبْ‎ yuḡallab		تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	يُغَلَّبَا‎ yuḡallabā		نُغَلَّبْ‎ nuḡallab	تُغَلَّبُوا‎ tuḡallabū	يُغَلَّبُوا‎ yuḡallabū
	f		تُغَلَّبِي‎ tuḡallabī	تُغَلَّبْ‎ tuḡallab			تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā			تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna

Etymology 4

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣalb/

Noun

غَلْب • (ḡalb) m

1. verbal noun of غَلَبَ (ḡalaba)

Declension

Declension of noun غَلْب (ḡalb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	غَلْب ḡalb	الْغَلْب‎ al-ḡalb	غَلْب ḡalb
Nominative	غَلْبٌ ḡalbun	الْغَلْبُ‎ al-ḡalbu	غَلْبُ ḡalbu
Accusative	غَلْبًا‎ ḡalban	الْغَلْبَ‎ al-ḡalba	غَلْبَ ḡalba
Genitive	غَلْبٍ ḡalbin	الْغَلْبِ‎ al-ḡalbi	غَلْبِ ḡalbi

Etymology 5

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣa.lab/

Noun

غَلَب • (ḡalab) m

1. verbal noun of غَلِبَ (ḡaliba)
2. verbal noun of غَلَبَ (ḡalaba)

Declension

Declension of noun غَلَب (ḡalab)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	غَلَب ḡalab	الْغَلَب‎ al-ḡalab	غَلَب ḡalab
Nominative	غَلَبٌ ḡalabun	الْغَلَبُ‎ al-ḡalabu	غَلَبُ ḡalabu
Accusative	غَلَبًا‎ ḡalaban	الْغَلَبَ‎ al-ḡalaba	غَلَبَ ḡalaba
Genitive	غَلَبٍ ḡalabin	الْغَلَبِ‎ al-ḡalabi	غَلَبِ ḡalabi

References

• Lane, Edward William (1863), “غلب”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate
• Steingass, Francis Joseph (1884), “غلب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

---

South Levantine Arabic

Root
غ ل ب‎

Etymology 1

From Arabic غَلَبَ‎ (ḡalaba).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣa.lab/, [ˈɣa.lab]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Verb

غلب • (ḡalab) (form I, present بغلب‎ (biḡlib))

1. to defeat

Conjugation

Conjugation of غلب (ḡalab)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	غلبت (ḡalabt)	غلبت (ḡalabt)	غلب (ḡalab)		غلبنا (ḡalabna)	غلبتو (ḡalabtu)	غلبو (ḡalabu)
	f		غلبتي (ḡalabti)	غلبت (ḡalbat)
present	m	بغلب (baḡlib)	بتغلب (btiḡlib)	بغلب (biḡlib)		منغلب (mniḡlib)	بتغلبو (btiḡlibu)	بغلبو (biḡlibu)
	f		بتغلبي (btiḡlibi)	بتغلب (btiḡlib)
subjunctive	m	أغلب (ʔaḡlib)	تغلب (tiḡlib)	يغلب (yiḡlib)		نغلب (niḡlib)	تغلبو (tiḡlibu)	يغلبو (yiḡlibu)
	f		تغلبي (tiḡlibi)	تغلب (tiḡlib)
imperative	m		اغلب (iḡlib)				اغلبو (iḡlibu)
	f		اغلبي (iḡlibi)

Etymology 2

From Arabic غَلَّبَ‎ (ḡallaba).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣal.lab/, [ˈɣal.lab]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Verb

غلّب • (ḡallab) (form II, present بغلّب‎ (biḡalleb))

1. (transitive) to bother, to be a nuisance

   Synonym: زعج‎ (zaʕaj)

2. (reflexive, by extension) to take the trouble

   ‏شكرًا ماما، غلّبتي حالك.‎‎

   šukran māmā, ḡallabti ḥālek

   Thanks mom, you didn't have to.

   (literally, “Thanks mom, you took the trouble [to do it].”)

   Synonym: تغلّب‎ (tḡallab)

Conjugation

Conjugation of غلّب (ḡallab)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	غلّبت (ḡallabt)	غلّبت (ḡallabt)	غلّب (ḡallab)		غلّبنا (ḡallabna)	غلّبتو (ḡallabtu)	غلّبو (ḡallabu)
	f		غلّبتي (ḡallabti)	غلّبت (ḡallabat)
present	m	بغلّب (baḡalleb)	بتغلّب (bitḡalleb)	بغلّب (biḡalleb)		منغلّب (minḡalleb)	بتغلّبو (bitḡallbu)	بغلّبو (biḡallbu)
	f		بتغلّبي (bitḡallbi)	بتغلّب (bitḡalleb)
subjunctive	m	اغلّب (aḡalleb)	تغلّب (tḡalleb)	يغلّب (yḡalleb)		نغلّب (nḡalleb)	تغلّبو (tḡallbu)	يغلّبو (yḡallbu)
	f		تغلّبي (tḡallbi)	تغلّب (tḡalleb)
imperative	m		غلّب (ḡalleb)				غلّبو (ḡallbu)
	f		غلّبي (ḡallbi)