عوى
South Levantine Arabic
Root |
---|
ع و ي |
Etymology
From Arabic عَوَى (ʿawā).
Pronunciation
- IPA(key): /ʕaw.wa/, [ˈʕaw.wa]
Verb
عوّى • (ʕawwa) (form II, present بعوّي (biʕawwi))
- (of a dog) to bark, to howl
Conjugation
Conjugation of عوّى (ʕawwa) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | عوّيت (ʕawwēt) | عوّيت (ʕawwēt) | عوّى (ʕawwa) | عوّينا (ʕawwēna) | عوّيتو (ʕawwētu) | عوّو (ʕawwu) | |
f | عوّيتي (ʕawwēti) | عوّت (ʕawwat) | ||||||
present | m | بعوّي (baʕawwi) | بتعوّي (bitʕawwi) | بعوّي (biʕawwi) | منعوّي (minʕawwi) | بتعوّو (bitʕawwu) | بعوّو (biʕawwu) | |
f | بتعوّي (bitʕawwi) | بتعوّي (bitʕawwi) | ||||||
subjunctive | m | اعوّي (aʕawwi) | تعوّي (tʕawwi) | يعوّي (yʕawwi) | نعوّي (nʕawwi) | تعوّو (tʕawwu) | يعوّو (yʕawwu) | |
f | تعوّي (tʕawwi) | تعوّي (tʕawwi) | ||||||
imperative | m | عوّي (ʕawwi) | عوّو (ʕawwu) | |||||
f | عوّي (ʕawwi) |