عناية
Arabic
Noun
عِنَايَة • (ʿināya) f
- verbal noun of عَنَى (ʿanā) (form I)
Declension
Declension of noun عِنَايَة (ʿināya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عِنَايَة ʿināya | الْعِنَايَة al-ʿināya | عِنَايَة ʿināyat |
Nominative | عِنَايَةٌ ʿināyatun | الْعِنَايَةُ al-ʿināyatu | عِنَايَةُ ʿināyatu |
Accusative | عِنَايَةً ʿināyatan | الْعِنَايَةَ al-ʿināyata | عِنَايَةَ ʿināyata |
Genitive | عِنَايَةٍ ʿināyatin | الْعِنَايَةِ al-ʿināyati | عِنَايَةِ ʿināyati |
Derived terms
- عِنَايَة الله (ʿināyat allāh)
Descendants
- Azerbaijani: inayət / инајәт
- Kurdish: inayet
- Persian: عنایت
- Turkish: inayet
- Urdu: عنایت
- Uzbek: inoyat
Noun
عَنَايَة • (ʿanāya) f
- verbal noun of عَنَى (ʿanā) (form I)
Declension
Declension of noun عَنَايَة (ʿanāya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَنَايَة ʿanāya | الْعَنَايَة al-ʿanāya | عَنَايَة ʿanāyat |
Nominative | عَنَايَةٌ ʿanāyatun | الْعَنَايَةُ al-ʿanāyatu | عَنَايَةُ ʿanāyatu |
Accusative | عَنَايَةً ʿanāyatan | الْعَنَايَةَ al-ʿanāyata | عَنَايَةَ ʿanāyata |
Genitive | عَنَايَةٍ ʿanāyatin | الْعَنَايَةِ al-ʿanāyati | عَنَايَةِ ʿanāyati |