عظة
Arabic
Noun
عِظَة • (ʿiẓa) f
- verbal noun of وَعَظَ (waʿaẓa) (form I)
Declension
Declension of noun عِظَة (ʿiẓa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عِظَة ʿiẓa | الْعِظَة al-ʿiẓa | عِظَة ʿiẓat |
Nominative | عِظَةٌ ʿiẓatun | الْعِظَةُ al-ʿiẓatu | عِظَةُ ʿiẓatu |
Accusative | عِظَةً ʿiẓatan | الْعِظَةَ al-ʿiẓata | عِظَةَ ʿiẓata |
Genitive | عِظَةٍ ʿiẓatin | الْعِظَةِ al-ʿiẓati | عِظَةِ ʿiẓati |