صفير
Arabic
Noun
صَفِير • (ṣafīr) m
- verbal noun of صَفَرَ (ṣafara) (form I)
Declension
Declension of noun صَفِير (ṣafīr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | صَفِير ṣafīr | الصَّفِير aṣ-ṣafīr | صَفِير ṣafīr |
Nominative | صَفِيرٌ ṣafīrun | الصَّفِيرُ aṣ-ṣafīru | صَفِيرُ ṣafīru |
Accusative | صَفِيرًا ṣafīran | الصَّفِيرَ aṣ-ṣafīra | صَفِيرَ ṣafīra |
Genitive | صَفِيرٍ ṣafīrin | الصَّفِيرِ aṣ-ṣafīri | صَفِيرِ ṣafīri |