شهلاء
Arabic
Etymology 1
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃah.laːʔ/
Adjective
شَهْلَاء • (šahlāʾ) f
- feminine singular of أَشْهَل (ʾašhal)
Proper noun
شَهْلَاء • (šahlāʾ) f
- a female given name, Shahla
Declension
Declension of noun شَهْلَاء (šahlāʾ)
Singular | basic singular diptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | — | شَهْلَاء šahlāʾ | — |
Nominative | — | شَهْلَاءُ šahlāʾu | — |
Accusative | — | شَهْلَاءَ šahlāʾa | — |
Genitive | — | شَهْلَاءَ šahlāʾa | — |
Descendants
- → Azerbaijani: Şəhla
- → Bengali: শাহলা (śahla)
- → Indonesian: Syahla
- → Northern Kurdish: Şehla
- → Persian: شهلا (šahlâ)
- → Southern Kurdish: شەھلا (şehla)
- → Tajik: Шаҳло (Šahlo)
- → Urdu: شہلا (śahlā)
- → Uzbek: Shahlo
Etymology 2
Said by Ibn Faris to be originally شَكْلَاء (šaklāʾ).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ʃah.laːʔ/
Noun
شَهْلَاء • (šahlāʾ) ?
- want[1]
Synonyms
- حَاجَة (ḥāja)[1]
References
- Lane, Edward William (1863), “شهلاء”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate