شهر
Arabic
Etymology
From the root ش ه ر (š-h-r). The meaning “month” can be considered a semantic loan from Aramaic סהרא, but compare Old South Arabian 𐩦𐩠𐩧 (s²hr, “beginning of the lunar month”).
Pronunciation
- Verb I: IPA(key): /ʃa.ha.ra/
- Verb II: IPA(key): /ʃah.ha.ra/
- Noun: IPA(key): /ʃahr/
- Noun:
Audio (file)
Verb
شَهَرَ • (šahara) I, non-past يَشْهَرُ (yašharu)
- to spread, to make known, to divulge
- to make well-known, to make famous, to make notorious
- to proclaim, to announce
- to draw (a weapon), to unsheathe
Conjugation
verbal nouns الْمَصَادِر | شَهْر or شُهْرَة šahr or šuhra | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | شَاهِر šāhir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مَشْهُور mašhūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | شَهَرْتُ šahartu | شَهَرْتَ šaharta | شَهَرَ šahara | شَهَرْتُمَا šahartumā | شَهَرَا šaharā | شَهَرْنَا šaharnā | شَهَرْتُمْ šahartum | شَهَرُوا šaharū | |||
f | شَهَرْتِ šaharti | شَهَرَتْ šaharat | شَهَرَتَا šaharatā | شَهَرْتُنَّ šahartunna | شَهَرْنَ šaharna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أَشْهَرُ ʔašharu | تَشْهَرُ tašharu | يَشْهَرُ yašharu | تَشْهَرَانِ tašharāni | يَشْهَرَانِ yašharāni | نَشْهَرُ našharu | تَشْهَرُونَ tašharūna | يَشْهَرُونَ yašharūna | |||
f | تَشْهَرِينَ tašharīna | تَشْهَرُ tašharu | تَشْهَرَانِ tašharāni | تَشْهَرْنَ tašharna | يَشْهَرْنَ yašharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَشْهَرَ ʔašhara | تَشْهَرَ tašhara | يَشْهَرَ yašhara | تَشْهَرَا tašharā | يَشْهَرَا yašharā | نَشْهَرَ našhara | تَشْهَرُوا tašharū | يَشْهَرُوا yašharū | |||
f | تَشْهَرِي tašharī | تَشْهَرَ tašhara | تَشْهَرَا tašharā | تَشْهَرْنَ tašharna | يَشْهَرْنَ yašharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَشْهَرْ ʔašhar | تَشْهَرْ tašhar | يَشْهَرْ yašhar | تَشْهَرَا tašharā | يَشْهَرَا yašharā | نَشْهَرْ našhar | تَشْهَرُوا tašharū | يَشْهَرُوا yašharū | |||
f | تَشْهَرِي tašharī | تَشْهَرْ tašhar | تَشْهَرَا tašharā | تَشْهَرْنَ tašharna | يَشْهَرْنَ yašharna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | اِشْهَرْ išhar | اِشْهَرَا išharā | اِشْهَرُوا išharū | ||||||||
f | اِشْهَرِي išharī | اِشْهَرْنَ išharna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | شُهِرْتُ šuhirtu | شُهِرْتَ šuhirta | شُهِرَ šuhira | شُهِرْتُمَا šuhirtumā | شُهِرَا šuhirā | شُهِرْنَا šuhirnā | شُهِرْتُمْ šuhirtum | شُهِرُوا šuhirū | |||
f | شُهِرْتِ šuhirti | شُهِرَتْ šuhirat | شُهِرَتَا šuhiratā | شُهِرْتُنَّ šuhirtunna | شُهِرْنَ šuhirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُشْهَرُ ʔušharu | تُشْهَرُ tušharu | يُشْهَرُ yušharu | تُشْهَرَانِ tušharāni | يُشْهَرَانِ yušharāni | نُشْهَرُ nušharu | تُشْهَرُونَ tušharūna | يُشْهَرُونَ yušharūna | |||
f | تُشْهَرِينَ tušharīna | تُشْهَرُ tušharu | تُشْهَرَانِ tušharāni | تُشْهَرْنَ tušharna | يُشْهَرْنَ yušharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُشْهَرَ ʔušhara | تُشْهَرَ tušhara | يُشْهَرَ yušhara | تُشْهَرَا tušharā | يُشْهَرَا yušharā | نُشْهَرَ nušhara | تُشْهَرُوا tušharū | يُشْهَرُوا yušharū | |||
f | تُشْهَرِي tušharī | تُشْهَرَ tušhara | تُشْهَرَا tušharā | تُشْهَرْنَ tušharna | يُشْهَرْنَ yušharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُشْهَرْ ʔušhar | تُشْهَرْ tušhar | يُشْهَرْ yušhar | تُشْهَرَا tušharā | يُشْهَرَا yušharā | نُشْهَرْ nušhar | تُشْهَرُوا tušharū | يُشْهَرُوا yušharū | |||
f | تُشْهَرِي tušharī | تُشْهَرْ tušhar | تُشْهَرَا tušharā | تُشْهَرْنَ tušharna | يُشْهَرْنَ yušharna |
Verb
شَهَّرَ • (šahhara) II, non-past يُشَهِّرُ (yušahhiru)
- to make well-known, to make famous, to make notorious
- to spread, to make known, to divulge
- to proclaim, to announce
- to defame, to slander, to revile, to pillory, to condemn, to denounce
Conjugation
verbal noun الْمَصْدَر | تَشْهِير tašhīr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُشَهِّر mušahhir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مُشَهَّر mušahhar | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | شَهَّرْتُ šahhartu | شَهَّرْتَ šahharta | شَهَّرَ šahhara | شَهَّرْتُمَا šahhartumā | شَهَّرَا šahharā | شَهَّرْنَا šahharnā | شَهَّرْتُمْ šahhartum | شَهَّرُوا šahharū | |||
f | شَهَّرْتِ šahharti | شَهَّرَتْ šahharat | شَهَّرَتَا šahharatā | شَهَّرْتُنَّ šahhartunna | شَهَّرْنَ šahharna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُشَهِّرُ ʔušahhiru | تُشَهِّرُ tušahhiru | يُشَهِّرُ yušahhiru | تُشَهِّرَانِ tušahhirāni | يُشَهِّرَانِ yušahhirāni | نُشَهِّرُ nušahhiru | تُشَهِّرُونَ tušahhirūna | يُشَهِّرُونَ yušahhirūna | |||
f | تُشَهِّرِينَ tušahhirīna | تُشَهِّرُ tušahhiru | تُشَهِّرَانِ tušahhirāni | تُشَهِّرْنَ tušahhirna | يُشَهِّرْنَ yušahhirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُشَهِّرَ ʔušahhira | تُشَهِّرَ tušahhira | يُشَهِّرَ yušahhira | تُشَهِّرَا tušahhirā | يُشَهِّرَا yušahhirā | نُشَهِّرَ nušahhira | تُشَهِّرُوا tušahhirū | يُشَهِّرُوا yušahhirū | |||
f | تُشَهِّرِي tušahhirī | تُشَهِّرَ tušahhira | تُشَهِّرَا tušahhirā | تُشَهِّرْنَ tušahhirna | يُشَهِّرْنَ yušahhirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُشَهِّرْ ʔušahhir | تُشَهِّرْ tušahhir | يُشَهِّرْ yušahhir | تُشَهِّرَا tušahhirā | يُشَهِّرَا yušahhirā | نُشَهِّرْ nušahhir | تُشَهِّرُوا tušahhirū | يُشَهِّرُوا yušahhirū | |||
f | تُشَهِّرِي tušahhirī | تُشَهِّرْ tušahhir | تُشَهِّرَا tušahhirā | تُشَهِّرْنَ tušahhirna | يُشَهِّرْنَ yušahhirna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | شَهِّرْ šahhir | شَهِّرَا šahhirā | شَهِّرُوا šahhirū | ||||||||
f | شَهِّرِي šahhirī | شَهِّرْنَ šahhirna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | شُهِّرْتُ šuhhirtu | شُهِّرْتَ šuhhirta | شُهِّرَ šuhhira | شُهِّرْتُمَا šuhhirtumā | شُهِّرَا šuhhirā | شُهِّرْنَا šuhhirnā | شُهِّرْتُمْ šuhhirtum | شُهِّرُوا šuhhirū | |||
f | شُهِّرْتِ šuhhirti | شُهِّرَتْ šuhhirat | شُهِّرَتَا šuhhiratā | شُهِّرْتُنَّ šuhhirtunna | شُهِّرْنَ šuhhirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُشَهَّرُ ʔušahharu | تُشَهَّرُ tušahharu | يُشَهَّرُ yušahharu | تُشَهَّرَانِ tušahharāni | يُشَهَّرَانِ yušahharāni | نُشَهَّرُ nušahharu | تُشَهَّرُونَ tušahharūna | يُشَهَّرُونَ yušahharūna | |||
f | تُشَهَّرِينَ tušahharīna | تُشَهَّرُ tušahharu | تُشَهَّرَانِ tušahharāni | تُشَهَّرْنَ tušahharna | يُشَهَّرْنَ yušahharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُشَهَّرَ ʔušahhara | تُشَهَّرَ tušahhara | يُشَهَّرَ yušahhara | تُشَهَّرَا tušahharā | يُشَهَّرَا yušahharā | نُشَهَّرَ nušahhara | تُشَهَّرُوا tušahharū | يُشَهَّرُوا yušahharū | |||
f | تُشَهَّرِي tušahharī | تُشَهَّرَ tušahhara | تُشَهَّرَا tušahharā | تُشَهَّرْنَ tušahharna | يُشَهَّرْنَ yušahharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُشَهَّرْ ʔušahhar | تُشَهَّرْ tušahhar | يُشَهَّرْ yušahhar | تُشَهَّرَا tušahharā | يُشَهَّرَا yušahharā | نُشَهَّرْ nušahhar | تُشَهَّرُوا tušahharū | يُشَهَّرُوا yušahharū | |||
f | تُشَهَّرِي tušahharī | تُشَهَّرْ tušahhar | تُشَهَّرَا tušahharā | تُشَهَّرْنَ tušahharna | يُشَهَّرْنَ yušahharna |
Noun
شَهْر • (šahr) m (plural أَشْهُر (ʔašhur) or شُهُور (šuhūr))
- verbal noun of شَهَرَ (šahara) (form I)
- month (unit of time)
- new moon (beginning of the lunar month)
- شَهْر الْعَسَل (šahr al-ʕasal, “honeymoon”)
Declension
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | شَهْر šahr | الشَّهْر aš-šahr | شَهْر šahr |
Nominative | شَهْرٌ šahrun | الشَّهْرُ aš-šahru | شَهْرُ šahru |
Accusative | شَهْرًا šahran | الشَّهْرَ aš-šahra | شَهْرَ šahra |
Genitive | شَهْرٍ šahrin | الشَّهْرِ aš-šahri | شَهْرِ šahri |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | شَهْرَيْن šahrayn | الشَّهْرَيْن aš-šahrayn | شَهْرَيْ šahray |
Nominative | شَهْرَانِ šahrāni | الشَّهْرَانِ aš-šahrāni | شَهْرَا šahrā |
Accusative | شَهْرَيْنِ šahrayni | الشَّهْرَيْنِ aš-šahrayni | شَهْرَيْ šahray |
Genitive | شَهْرَيْنِ šahrayni | الشَّهْرَيْنِ aš-šahrayni | شَهْرَيْ šahray |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَشْهُر; شُهُور ʔašhur; šuhūr | الْأَشْهُر; الشُّهُور al-ʔašhur; aš-šuhūr | أَشْهُر; شُهُور ʔašhur; šuhūr |
Nominative | أَشْهُرٌ; شُهُورٌ ʔašhurun; šuhūrun | الْأَشْهُرُ; الشُّهُورُ al-ʔašhuru; aš-šuhūru | أَشْهُرُ; شُهُورُ ʔašhuru; šuhūru |
Accusative | أَشْهُرًا; شُهُورًا ʔašhuran; šuhūran | الْأَشْهُرَ; الشُّهُورَ al-ʔašhura; aš-šuhūra | أَشْهُرَ; شُهُورَ ʔašhura; šuhūra |
Genitive | أَشْهُرٍ; شُهُورٍ ʔašhurin; šuhūrin | الْأَشْهُرِ; الشُّهُورِ al-ʔašhuri; aš-šuhūri | أَشْهُرِ; شُهُورِ ʔašhuri; šuhūri |
References
- Jeffery, Arthur (1938) The Foreign Vocabulary of the Qurʾān (Gaekwad’s Oriental Series; 79), Baroda: Oriental Institute, page 186–187
- Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “شهر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 680
Moroccan Arabic
Etymology
From Arabic شَهْر (šahr).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃhar/
Audio (file) Audio (file)
Noun
شهر • (šhar) m (dual شهرين (šahrayn), plural شهور (šhūr) or شهورة (šhūra))
- month
See also
Gregorian calendar months in Moroccan Arabic · شهور التقويم الميلادي (šhūr et-taqwīm el-mīlādi) (layout · text) | |||
---|---|---|---|
January | February | March | April |
شهر واحد (šhar wāḥid) يناير (yanāyir) | شهر جوج (šhar jūj) فبراير (fibrāyir) | شهر تلاتة (šhar tlāta) مارس (māris) | شهر ربعة (šhar rabʕa) أبريل (abrīl) |
May | June | July | August |
شهر خمسة (šhar ḵamsa) ماي (māy) | شهر ستة (šhar sitta) يونيو (yūnyu) | شهر سبعة (šhar sabʕa) يوليوز (yūlyūz) | شهر تمنية (šhar tmanya) غشت (ḡušt) |
September | October | November | December |
شهر تسعة (šhar tisʕa) شهر تسعود (šhar tisʕūd) شتنبر (šutanbir) | شهر عشرة (šhar ʕašra) أكتوبر (ʔuktūbar) | شهر حداش (šhar ḥdāš) نونبر (nuwanbir) | شهر تناش (šhar tnāš) دجنبر (dujanbir) |
Ottoman Turkish
Etymology
From Persian شهر (šahr).
Noun
شهر • (şehir)
- city
- town
- borough
Persian
Dari | شهر |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | шаҳр (šahr) |
Etymology
Inherited from Middle Persian 𐭱𐭲𐭥𐭩 (štry /šahr/), from Old Persian 𐎧𐏁𐏂𐎶 (x-š-ç-m /xšaça-/)), from Proto-Iranian *xshatram , compare Avestan 𐬑𐬱𐬀𐬚𐬭𐬀 (xšaθra, “kingdom”), from Proto-Indo-Iranian *kshatrám, ultimately from Proto-Indo-European *tek- (“to attain”). Compare Pashto ښار (ẍâr).
Pronunciation
- (Classical Persian): IPA(key): /ʃahɾ/
- (Dari): IPA(key): /ʃahɾ/
- (Kabuli): IPA(key): /ʃɒːɾ/
- (Iranian Persian): IPA(key): /ʃæhɾ/
- (Tajik): IPA(key): /ʃahɾ/
Noun
شهر • (šahr) (plural شهرها (šahr-hâ))
- (obsolete) land, country
- city, town
Related terms
- شهری (šahri, “civic, urban”)
- شهرستان (šahrestân, “province”)
- شهرک (šahrak, “town”)
- شهرنشین (šahrnešin)
- شهرسازی (šahrsâzi)
- شهرآورد (šahrâvard)
- ایرانشهر (Iranšahr)
- شهردار (šahrdâr, “mayor”)
Descendants
- → Azerbaijani: şəhər
- → Assamese: চহৰ (sohor)
- → Bengali: শহর (śôhôrô)
- → Crimean Tatar: şeer
- Hindustani:
- → Hindi: शहर (śahr)
- → Urdu: شہر (śahr, śahár, śehár)
- → Karachay-Balkar: шахар (şaxar)
- → Kazakh: шаһар (şahar)
- → Kumyk: шагьар (şahar)
- → Northern Kurdish: şar
- → Kyrgyz: шаар (şaar)
- → Marathi: शहर (śahar)
- → Nepali: सहर (sahar)
- → Ottoman Turkish: شهر (şehir)
- Turkish: şehir
- → Serbo-Croatian: šȅher / ше̏хер
- → Uyghur: شەھەر (sheher)
- → Uzbek: shahar
- → Tajik: шаҳр (šahr)
References
- https://web.archive.org/web/20171211072502/http://anthropology.ir/article/30194.html
South Levantine Arabic
Etymology
From Arabic شَهْر (šahr).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃahr/, [ˈʃa.h(ɪ)r]
Audio (Amman) (file)
Noun
شهر • (šahr) m (plural أشهر (ʔašhor) or شهور (šhūr))
- month
See also
- (units of time) وحدات الوقت (waḥdāt il-waʔt); سنة (sane, “year”), شهر (šahr, “month”), أسبوع (ʔusbūʕ, “week”), يوم (yōm, “day”), ساعة (sāʕa, “hour”), دقيقة (daʔīʔa, “minute”), ثانية (ṯānye, “second”), لحظة (laḥẓa, “moment”)
Gregorian calendar months in South Levantine Arabic · أشهر التقويم الميلادي (ʔašhor it-taqwīm il-mīlādi) (layout · text) | |||
---|---|---|---|
January | February | March | April |
شهر واحد (šahr wāḥad), كانون التاني (kānūn it-tāni) | شهر تنين (šahr tnēn), شباط (šbāṭ) | شهر تلاتة (šahr talāte), آذار (ʔāḏār) | شهر أربعة (šahr arbaʕa), نيسان (nīsān) |
May | June | July | August |
شهر خمسة (šahr ḵamse), أيّار (ʔayyār) | شهر ستّة (šahr sitte), حزيران (ḥazīrān) | شهر سبعة (šahr sabʕa), تمّوز (tammūz) | شهر تمانية (šahr tamanye), آب (ʔāb) |
September | October | November | December |
شهر تسعة (šahr tisʕa), أيلول (ʔēlūl) | شهر عشرة (šahr ʕašara), تشرين الأوّل (tišrīn il-ʔawwal) | شهر حدعش (šahr ḥdaʕš), تشرين التاني (tišrīn it-tāni) | شهر تنعش (šahr tnaʕš), كانون الأوّل (kānūn il-ʔawwal) |