شمشیر
See also: شمشێر and شمشير
Ottoman Turkish
Etymology 1
From Persian شمشیر (šamšir).
Pronunciation
- (educated) IPA(key): [ʃɛm.ˈʃiɾ]
- (common) IPA(key): [ʃim.ˈʃiɾ]
Noun
شمشیر • (şemşir, şimşir)
- sword, sabre
- Synonyms: (sword) سیف (seyf), قلج (kılıc)
Descendants
- → Middle Armenian: շիմշիր (šimšir)
Pronunciation
- IPA(key): [ʃim.ˈʃiɾ]
Noun
شمشیر • (şimşir)
- alternative form of چمشیر (çimşir, “box tree”)
Further reading
- Kélékian, Diran (1911), “شمشیر”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 734
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Gladius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 652
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “شمشیر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 2860–2861
- Redhouse, James W. (1890), “شمشیر”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1136
Persian
Etymology
From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (šmšyl /šamšēr/), [Book Pahlavi needed] (špšyl), 𐫢𐫜𐫢𐫏𐫡 (šfšyr /šafšēr/, “sword”). Cognate with Parthian 𐫘𐫜𐫘𐫏𐫡 (sfsyr /safsēr/, “sword”). Compare Iranian borrowings Old Armenian սուսեր (suser, “sword”), Classical Syriac ܣܦܣܝܪܐ (sap̄sērāʾ, “sword”), Jewish Babylonian Aramaic ספסרא, ספסירא (sap̄sērāʾ, “sword”), Ancient Greek σαμψήρα (sampsḗra, “foreign sword”), and possibly Italian scimitarra (“scimitar”).
Pronunciation
- (Classical Persian): IPA(key): /ʃamʃeːɾ/
- (Dari): IPA(key): /ʃamʃeːɾ/
- (Iranian Persian): IPA(key): /ʃæmʃiːɾ/
- (Tajik): IPA(key): /ʃamʃeɾ/
Noun
Dari | شمشیر |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | шамшер (šamšer) |
شمشیر • (šamšir) (plural شمشیرها (šamšir-hâ))
- sword, scimitar, shamshir
Synonyms
- سیف (seyf) (archaic)
Derived terms
- شمشیرزن (šamširzan)
Related terms
- شفشه (šafše), شوشه (šuše, “ingot”).
Descendants
- → Bengali: শমশের (śômôśer)
- → Ottoman Turkish: شمشیر (şemşir, şimşir)
- → Middle Armenian: շիմշիր (šimšir)
References
- “spsyr”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
- MacKenzie, D. N. (1971), “šafšēr”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
- M. J. Kümmel, "Sprachkontakt und Sprachwandel", 2010, page 33
Urdu
Etymology
Borrowed from Persian شمشیر (šamšir).
Noun
شمشیر • (śamśer, śamśīr or śamśīr) f (Hindi spelling शमशेर or शमशीर)
- sword, scimitar, shamshir