شعب

شعب

See also: شعت‎ and سعت‎

Arabic

Etymology 1

From the root ش ع ب‎ (š-ʿ-b).

Verb

شَعَبَ • (šaʿaba) I, non-past يَشْعَبُ‎‎ (yašʿabu)

1. to gather, unite
2. to mend
3. to disperse
4. to split, cut
5. to spoil, injure
6. to get separated
7. to leave one's people
8. to appear

Conjugation

Conjugation of

شَعَبَ

(form-I sound, verbal noun شَعْب)

verbal noun الْمَصْدَر						شَعْب šaʿb
active participle اِسْم الْفَاعِل						شَاعِب‎ šāʿib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَشْعُوب‎ mašʿūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَعَبْتُ‎ šaʿabtu	شَعَبْتَ‎ šaʿabta	شَعَبَ šaʿaba		شَعَبْتُمَا‎ šaʿabtumā	شَعَبَا‎ šaʿabā		شَعَبْنَا‎ šaʿabnā	شَعَبْتُمْ‎ šaʿabtum	شَعَبُوا‎ šaʿabū
	f		شَعَبْتِ‎ šaʿabti	شَعَبَتْ‎ šaʿabat			شَعَبَتَا‎ šaʿabatā			شَعَبْتُنَّ‎ šaʿabtunna	شَعَبْنَ‎ šaʿabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَشْعَبُ‎ ʾašʿabu	تَشْعَبُ‎ tašʿabu	يَشْعَبُ‎ yašʿabu		تَشْعَبَانِ‎ tašʿabāni	يَشْعَبَانِ‎ yašʿabāni		نَشْعَبُ‎ našʿabu	تَشْعَبُونَ‎ tašʿabūna	يَشْعَبُونَ‎ yašʿabūna
	f		تَشْعَبِينَ‎ tašʿabīna	تَشْعَبُ‎ tašʿabu			تَشْعَبَانِ‎ tašʿabāni			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَشْعَبَ‎ ʾašʿaba	تَشْعَبَ‎ tašʿaba	يَشْعَبَ‎ yašʿaba		تَشْعَبَا‎ tašʿabā	يَشْعَبَا‎ yašʿabā		نَشْعَبَ‎ našʿaba	تَشْعَبُوا‎ tašʿabū	يَشْعَبُوا‎ yašʿabū
	f		تَشْعَبِي‎ tašʿabī	تَشْعَبَ‎ tašʿaba			تَشْعَبَا‎ tašʿabā			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَشْعَبْ‎ ʾašʿab	تَشْعَبْ‎ tašʿab	يَشْعَبْ‎ yašʿab		تَشْعَبَا‎ tašʿabā	يَشْعَبَا‎ yašʿabā		نَشْعَبْ‎ našʿab	تَشْعَبُوا‎ tašʿabū	يَشْعَبُوا‎ yašʿabū
	f		تَشْعَبِي‎ tašʿabī	تَشْعَبْ‎ tašʿab			تَشْعَبَا‎ tašʿabā			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
imperative الْأَمْر	m		اِشْعَبْ‎ išʿab			اِشْعَبَا‎ išʿabā				اِشْعَبُوا‎ išʿabū
	f		اِشْعَبِي‎ išʿabī							اِشْعَبْنَ‎ išʿabna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شُعِبْتُ‎ šuʿibtu	شُعِبْتَ‎ šuʿibta	شُعِبَ šuʿiba		شُعِبْتُمَا‎ šuʿibtumā	شُعِبَا‎ šuʿibā		شُعِبْنَا‎ šuʿibnā	شُعِبْتُمْ‎ šuʿibtum	شُعِبُوا‎ šuʿibū
	f		شُعِبْتِ‎ šuʿibti	شُعِبَتْ‎ šuʿibat			شُعِبَتَا‎ šuʿibatā			شُعِبْتُنَّ‎ šuʿibtunna	شُعِبْنَ‎ šuʿibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشْعَبُ‎ ʾušʿabu	تُشْعَبُ‎ tušʿabu	يُشْعَبُ‎ yušʿabu		تُشْعَبَانِ‎ tušʿabāni	يُشْعَبَانِ‎ yušʿabāni		نُشْعَبُ‎ nušʿabu	تُشْعَبُونَ‎ tušʿabūna	يُشْعَبُونَ‎ yušʿabūna
	f		تُشْعَبِينَ‎ tušʿabīna	تُشْعَبُ‎ tušʿabu			تُشْعَبَانِ‎ tušʿabāni			تُشْعَبْنَ‎ tušʿabna	يُشْعَبْنَ‎ yušʿabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشْعَبَ‎ ʾušʿaba	تُشْعَبَ‎ tušʿaba	يُشْعَبَ‎ yušʿaba		تُشْعَبَا‎ tušʿabā	يُشْعَبَا‎ yušʿabā		نُشْعَبَ‎ nušʿaba	تُشْعَبُوا‎ tušʿabū	يُشْعَبُوا‎ yušʿabū
	f		تُشْعَبِي‎ tušʿabī	تُشْعَبَ‎ tušʿaba			تُشْعَبَا‎ tušʿabā			تُشْعَبْنَ‎ tušʿabna	يُشْعَبْنَ‎ yušʿabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشْعَبْ‎ ʾušʿab	تُشْعَبْ‎ tušʿab	يُشْعَبْ‎ yušʿab		تُشْعَبَا‎ tušʿabā	يُشْعَبَا‎ yušʿabā		نُشْعَبْ‎ nušʿab	تُشْعَبُوا‎ tušʿabū	يُشْعَبُوا‎ yušʿabū
	f		تُشْعَبِي‎ tušʿabī	تُشْعَبْ‎ tušʿab			تُشْعَبَا‎ tušʿabā			تُشْعَبْنَ‎ tušʿabna	يُشْعَبْنَ‎ yušʿabna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “شعب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Verb

شَعِبَ • (šaʿiba) I, non-past يَشْعَبُ‎‎ (yašʿabu)

1. to be broad in the shoulders
2. to have a large space between the horns

Conjugation

Conjugation of

شَعِبَ

(form-I sound, verbal noun شَعَب)

verbal noun الْمَصْدَر						شَعَب šaʿab
active participle اِسْم الْفَاعِل						شَاعِب‎ šāʿib
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَعِبْتُ‎ šaʿibtu	شَعِبْتَ‎ šaʿibta	شَعِبَ šaʿiba		شَعِبْتُمَا‎ šaʿibtumā	شَعِبَا‎ šaʿibā		شَعِبْنَا‎ šaʿibnā	شَعِبْتُمْ‎ šaʿibtum	شَعِبُوا‎ šaʿibū
	f		شَعِبْتِ‎ šaʿibti	شَعِبَتْ‎ šaʿibat			شَعِبَتَا‎ šaʿibatā			شَعِبْتُنَّ‎ šaʿibtunna	شَعِبْنَ‎ šaʿibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَشْعَبُ‎ ʾašʿabu	تَشْعَبُ‎ tašʿabu	يَشْعَبُ‎ yašʿabu		تَشْعَبَانِ‎ tašʿabāni	يَشْعَبَانِ‎ yašʿabāni		نَشْعَبُ‎ našʿabu	تَشْعَبُونَ‎ tašʿabūna	يَشْعَبُونَ‎ yašʿabūna
	f		تَشْعَبِينَ‎ tašʿabīna	تَشْعَبُ‎ tašʿabu			تَشْعَبَانِ‎ tašʿabāni			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَشْعَبَ‎ ʾašʿaba	تَشْعَبَ‎ tašʿaba	يَشْعَبَ‎ yašʿaba		تَشْعَبَا‎ tašʿabā	يَشْعَبَا‎ yašʿabā		نَشْعَبَ‎ našʿaba	تَشْعَبُوا‎ tašʿabū	يَشْعَبُوا‎ yašʿabū
	f		تَشْعَبِي‎ tašʿabī	تَشْعَبَ‎ tašʿaba			تَشْعَبَا‎ tašʿabā			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَشْعَبْ‎ ʾašʿab	تَشْعَبْ‎ tašʿab	يَشْعَبْ‎ yašʿab		تَشْعَبَا‎ tašʿabā	يَشْعَبَا‎ yašʿabā		نَشْعَبْ‎ našʿab	تَشْعَبُوا‎ tašʿabū	يَشْعَبُوا‎ yašʿabū
	f		تَشْعَبِي‎ tašʿabī	تَشْعَبْ‎ tašʿab			تَشْعَبَا‎ tašʿabā			تَشْعَبْنَ‎ tašʿabna	يَشْعَبْنَ‎ yašʿabna
imperative الْأَمْر	m		اِشْعَبْ‎ išʿab			اِشْعَبَا‎ išʿabā				اِشْعَبُوا‎ išʿabū
	f		اِشْعَبِي‎ išʿabī							اِشْعَبْنَ‎ išʿabna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “شعب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Verb

شَعَّبَ • (šaʿʿaba) II, non-past يُشَعِّبُ‎‎ (yušaʿʿibu)

1. to split, divide, ramify
2. to beat the tail to the right and left

Conjugation

Conjugation of

شَعَّبَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَشْعِيب‎ tašʿīb
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُشَعِّب‎ mušaʿʿib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُشَعَّب‎ mušaʿʿab
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَعَّبْتُ‎ šaʿʿabtu	شَعَّبْتَ‎ šaʿʿabta	شَعَّبَ šaʿʿaba		شَعَّبْتُمَا‎ šaʿʿabtumā	شَعَّبَا‎ šaʿʿabā		شَعَّبْنَا‎ šaʿʿabnā	شَعَّبْتُمْ‎ šaʿʿabtum	شَعَّبُوا‎ šaʿʿabū
	f		شَعَّبْتِ‎ šaʿʿabti	شَعَّبَتْ‎ šaʿʿabat			شَعَّبَتَا‎ šaʿʿabatā			شَعَّبْتُنَّ‎ šaʿʿabtunna	شَعَّبْنَ‎ šaʿʿabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَعِّبُ‎ ʾušaʿʿibu	تُشَعِّبُ‎ tušaʿʿibu	يُشَعِّبُ‎ yušaʿʿibu		تُشَعِّبَانِ‎ tušaʿʿibāni	يُشَعِّبَانِ‎ yušaʿʿibāni		نُشَعِّبُ‎ nušaʿʿibu	تُشَعِّبُونَ‎ tušaʿʿibūna	يُشَعِّبُونَ‎ yušaʿʿibūna
	f		تُشَعِّبِينَ‎ tušaʿʿibīna	تُشَعِّبُ‎ tušaʿʿibu			تُشَعِّبَانِ‎ tušaʿʿibāni			تُشَعِّبْنَ‎ tušaʿʿibna	يُشَعِّبْنَ‎ yušaʿʿibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَعِّبَ‎ ʾušaʿʿiba	تُشَعِّبَ‎ tušaʿʿiba	يُشَعِّبَ‎ yušaʿʿiba		تُشَعِّبَا‎ tušaʿʿibā	يُشَعِّبَا‎ yušaʿʿibā		نُشَعِّبَ‎ nušaʿʿiba	تُشَعِّبُوا‎ tušaʿʿibū	يُشَعِّبُوا‎ yušaʿʿibū
	f		تُشَعِّبِي‎ tušaʿʿibī	تُشَعِّبَ‎ tušaʿʿiba			تُشَعِّبَا‎ tušaʿʿibā			تُشَعِّبْنَ‎ tušaʿʿibna	يُشَعِّبْنَ‎ yušaʿʿibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَعِّبْ‎ ʾušaʿʿib	تُشَعِّبْ‎ tušaʿʿib	يُشَعِّبْ‎ yušaʿʿib		تُشَعِّبَا‎ tušaʿʿibā	يُشَعِّبَا‎ yušaʿʿibā		نُشَعِّبْ‎ nušaʿʿib	تُشَعِّبُوا‎ tušaʿʿibū	يُشَعِّبُوا‎ yušaʿʿibū
	f		تُشَعِّبِي‎ tušaʿʿibī	تُشَعِّبْ‎ tušaʿʿib			تُشَعِّبَا‎ tušaʿʿibā			تُشَعِّبْنَ‎ tušaʿʿibna	يُشَعِّبْنَ‎ yušaʿʿibna
imperative الْأَمْر	m		شَعِّبْ šaʿʿib			شَعِّبَا‎ šaʿʿibā				شَعِّبُوا‎ šaʿʿibū
	f		شَعِّبِي‎ šaʿʿibī							شَعِّبْنَ‎ šaʿʿibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شُعِّبْتُ‎ šuʿʿibtu	شُعِّبْتَ‎ šuʿʿibta	شُعِّبَ šuʿʿiba		شُعِّبْتُمَا‎ šuʿʿibtumā	شُعِّبَا‎ šuʿʿibā		شُعِّبْنَا‎ šuʿʿibnā	شُعِّبْتُمْ‎ šuʿʿibtum	شُعِّبُوا‎ šuʿʿibū
	f		شُعِّبْتِ‎ šuʿʿibti	شُعِّبَتْ‎ šuʿʿibat			شُعِّبَتَا‎ šuʿʿibatā			شُعِّبْتُنَّ‎ šuʿʿibtunna	شُعِّبْنَ‎ šuʿʿibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَعَّبُ‎ ʾušaʿʿabu	تُشَعَّبُ‎ tušaʿʿabu	يُشَعَّبُ‎ yušaʿʿabu		تُشَعَّبَانِ‎ tušaʿʿabāni	يُشَعَّبَانِ‎ yušaʿʿabāni		نُشَعَّبُ‎ nušaʿʿabu	تُشَعَّبُونَ‎ tušaʿʿabūna	يُشَعَّبُونَ‎ yušaʿʿabūna
	f		تُشَعَّبِينَ‎ tušaʿʿabīna	تُشَعَّبُ‎ tušaʿʿabu			تُشَعَّبَانِ‎ tušaʿʿabāni			تُشَعَّبْنَ‎ tušaʿʿabna	يُشَعَّبْنَ‎ yušaʿʿabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَعَّبَ‎ ʾušaʿʿaba	تُشَعَّبَ‎ tušaʿʿaba	يُشَعَّبَ‎ yušaʿʿaba		تُشَعَّبَا‎ tušaʿʿabā	يُشَعَّبَا‎ yušaʿʿabā		نُشَعَّبَ‎ nušaʿʿaba	تُشَعَّبُوا‎ tušaʿʿabū	يُشَعَّبُوا‎ yušaʿʿabū
	f		تُشَعَّبِي‎ tušaʿʿabī	تُشَعَّبَ‎ tušaʿʿaba			تُشَعَّبَا‎ tušaʿʿabā			تُشَعَّبْنَ‎ tušaʿʿabna	يُشَعَّبْنَ‎ yušaʿʿabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَعَّبْ‎ ʾušaʿʿab	تُشَعَّبْ‎ tušaʿʿab	يُشَعَّبْ‎ yušaʿʿab		تُشَعَّبَا‎ tušaʿʿabā	يُشَعَّبَا‎ yušaʿʿabā		نُشَعَّبْ‎ nušaʿʿab	تُشَعَّبُوا‎ tušaʿʿabū	يُشَعَّبُوا‎ yušaʿʿabū
	f		تُشَعَّبِي‎ tušaʿʿabī	تُشَعَّبْ‎ tušaʿʿab			تُشَعَّبَا‎ tušaʿʿabā			تُشَعَّبْنَ‎ tušaʿʿabna	يُشَعَّبْنَ‎ yušaʿʿabna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “شعب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaʕb/

Noun

شَعْب • (šaʿb) m (plural شُعُوب‎ (šuʿūb))

1. verbal noun of شَعَبَ (šaʿaba, “to gather, unite”) (form I)
2. tribe, race
   • 609–632 CE, Qur'an, 49:13:

     ‏يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا‎

     (please add an English translation of this quote)

3. a people, nation
4. distance
5. split, cleft
6. gathering, uniting
7. mending
8. dispersing
9. splitting, cutting
10. spoiling, injury
11. getting separated
12. leaving one's people
13. appearance (act of appearing)

Declension

Declension of noun شَعْب (šaʿb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَعْب šaʿb	الشَّعْب‎ aš-šaʿb	شَعْب šaʿb
Nominative	شَعْبٌ šaʿbun	الشَّعْبُ‎ aš-šaʿbu	شَعْبُ šaʿbu
Accusative	شَعْبًا‎ šaʿban	الشَّعْبَ‎ aš-šaʿba	شَعْبَ šaʿba
Genitive	شَعْبٍ šaʿbin	الشَّعْبِ‎ aš-šaʿbi	شَعْبِ šaʿbi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَعْبَيْن‎ šaʿbayn	الشَّعْبَيْن‎ aš-šaʿbayn	شَعْبَيْ‎ šaʿbay
Nominative	شَعْبَانِ‎ šaʿbāni	الشَّعْبَانِ‎ aš-šaʿbāni	شَعْبَا‎ šaʿbā
Accusative	شَعْبَيْنِ‎ šaʿbayni	الشَّعْبَيْنِ‎ aš-šaʿbayni	شَعْبَيْ‎ šaʿbay
Genitive	شَعْبَيْنِ‎ šaʿbayni	الشَّعْبَيْنِ‎ aš-šaʿbayni	شَعْبَيْ‎ šaʿbay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شُعُوب‎ šuʿūb	الشُّعُوب‎ aš-šuʿūb	شُعُوب‎ šuʿūb
Nominative	شُعُوبٌ‎ šuʿūbun	الشُّعُوبُ‎ aš-šuʿūbu	شُعُوبُ‎ šuʿūbu
Accusative	شُعُوبًا‎ šuʿūban	الشُّعُوبَ‎ aš-šuʿūba	شُعُوبَ‎ šuʿūba
Genitive	شُعُوبٍ‎ šuʿūbin	الشُّعُوبِ‎ aš-šuʿūbi	شُعُوبِ‎ šuʿūbi

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “شعب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃiʕb/

Noun

شِعْب • (šiʿb) m (plural شِعَاب‎ (šiʿāb))

1. mountain path, path
2. cleft, narrow path, valley, watercourse

Declension

Declension of noun شِعْب (šiʿb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شِعْب šiʿb	الشِّعْب‎ aš-šiʿb	شِعْب šiʿb
Nominative	شِعْبٌ šiʿbun	الشِّعْبُ‎ aš-šiʿbu	شِعْبُ šiʿbu
Accusative	شِعْبًا‎ šiʿban	الشِّعْبَ‎ aš-šiʿba	شِعْبَ šiʿba
Genitive	شِعْبٍ šiʿbin	الشِّعْبِ‎ aš-šiʿbi	شِعْبِ šiʿbi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شِعْبَيْن‎ šiʿbayn	الشِّعْبَيْن‎ aš-šiʿbayn	شِعْبَيْ‎ šiʿbay
Nominative	شِعْبَانِ‎ šiʿbāni	الشِّعْبَانِ‎ aš-šiʿbāni	شِعْبَا‎ šiʿbā
Accusative	شِعْبَيْنِ‎ šiʿbayni	الشِّعْبَيْنِ‎ aš-šiʿbayni	شِعْبَيْ‎ šiʿbay
Genitive	شِعْبَيْنِ‎ šiʿbayni	الشِّعْبَيْنِ‎ aš-šiʿbayni	شِعْبَيْ‎ šiʿbay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شِعَاب‎ šiʿāb	الشِّعَاب‎ aš-šiʿāb	شِعَاب‎ šiʿāb
Nominative	شِعَابٌ‎ šiʿābun	الشِّعَابُ‎ aš-šiʿābu	شِعَابُ‎ šiʿābu
Accusative	شِعَابًا‎ šiʿāban	الشِّعَابَ‎ aš-šiʿāba	شِعَابَ‎ šiʿāba
Genitive	شِعَابٍ‎ šiʿābin	الشِّعَابِ‎ aš-šiʿābi	شِعَابِ‎ šiʿābi

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “شعب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃuʕab/

Noun

شُعَب • (šuʿab) pl

1. plural of شعبَة‎

Noun

شَعَب • (šaʿab) m

1. verbal noun of شَعِبَ (šaʿiba) (form I)

Declension

Declension of noun شَعَب (šaʿab)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَعَب šaʿab	الشَّعَب‎ aš-šaʿab	شَعَب šaʿab
Nominative	شَعَبٌ šaʿabun	الشَّعَبُ‎ aš-šaʿabu	شَعَبُ šaʿabu
Accusative	شَعَبًا‎ šaʿaban	الشَّعَبَ‎ aš-šaʿaba	شَعَبَ šaʿaba
Genitive	شَعَبٍ šaʿabin	الشَّعَبِ‎ aš-šaʿabi	شَعَبِ šaʿabi

---

Persian

Etymology

From Arabic.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃoʔæb/

Noun

شعب • (šo'ab)

1. plural of شعبه‎

---

South Levantine Arabic

Root
ش ع ب‎

Etymology

From Arabic شَعْب‎ (šaʿb).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaʕb/, [ʃaʕb]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Noun

شعب • (šaʕb) m (plural شعوب‎ (šʕūb))

1. people (of a country)