شاهد

شاهد

See also: شاہد‎

Arabic

Etymology 1

Verbal form III of the root ش ه د‎ (š-h-d).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaː.ha.da/

• Audio

  (file)

Verb

شَاهَدَ • (šāhada) III, non-past يُشَاهِدُ‎‎ (yušāhidu)

1. to see (with one’s own eyes)[1], to view, to inspect, to watch, to observe, to witness

   ‏شَاهِدْتُ كَثِيرًا مِنَ الْأَجَانِبِ هُنَاك‎ ― šāhidtu kaṯīran mina l-ʾajānibi hunāk ― I saw many foreigners there

Conjugation

Conjugation of

شَاهَدَ

(form-III sound)

verbal noun الْمَصْدَر						مُشَاهَدَة‎ mušāhada
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُشَاهِد‎ mušāhid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُشَاهَد‎ mušāhad
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَاهَدْتُ‎ šāhadtu	شَاهَدْتَ‎ šāhadta	شَاهَدَ šāhada		شَاهَدْتُمَا‎ šāhadtumā	شَاهَدَا‎ šāhadā		شَاهَدْنَا‎ šāhadnā	شَاهَدْتُمْ‎ šāhadtum	شَاهَدُوا‎ šāhadū
	f		شَاهَدْتِ‎ šāhadti	شَاهَدَتْ‎ šāhadat			شَاهَدَتَا‎ šāhadatā			شَاهَدْتُنَّ‎ šāhadtunna	شَاهَدْنَ‎ šāhadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَاهِدُ‎ ʾušāhidu	تُشَاهِدُ‎ tušāhidu	يُشَاهِدُ‎ yušāhidu		تُشَاهِدَانِ‎ tušāhidāni	يُشَاهِدَانِ‎ yušāhidāni		نُشَاهِدُ‎ nušāhidu	تُشَاهِدُونَ‎ tušāhidūna	يُشَاهِدُونَ‎ yušāhidūna
	f		تُشَاهِدِينَ‎ tušāhidīna	تُشَاهِدُ‎ tušāhidu			تُشَاهِدَانِ‎ tušāhidāni			تُشَاهِدْنَ‎ tušāhidna	يُشَاهِدْنَ‎ yušāhidna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَاهِدَ‎ ʾušāhida	تُشَاهِدَ‎ tušāhida	يُشَاهِدَ‎ yušāhida		تُشَاهِدَا‎ tušāhidā	يُشَاهِدَا‎ yušāhidā		نُشَاهِدَ‎ nušāhida	تُشَاهِدُوا‎ tušāhidū	يُشَاهِدُوا‎ yušāhidū
	f		تُشَاهِدِي‎ tušāhidī	تُشَاهِدَ‎ tušāhida			تُشَاهِدَا‎ tušāhidā			تُشَاهِدْنَ‎ tušāhidna	يُشَاهِدْنَ‎ yušāhidna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَاهِدْ‎ ʾušāhid	تُشَاهِدْ‎ tušāhid	يُشَاهِدْ‎ yušāhid		تُشَاهِدَا‎ tušāhidā	يُشَاهِدَا‎ yušāhidā		نُشَاهِدْ‎ nušāhid	تُشَاهِدُوا‎ tušāhidū	يُشَاهِدُوا‎ yušāhidū
	f		تُشَاهِدِي‎ tušāhidī	تُشَاهِدْ‎ tušāhid			تُشَاهِدَا‎ tušāhidā			تُشَاهِدْنَ‎ tušāhidna	يُشَاهِدْنَ‎ yušāhidna
imperative الْأَمْر	m		شَاهِدْ šāhid			شَاهِدَا‎ šāhidā				شَاهِدُوا‎ šāhidū
	f		شَاهِدِي‎ šāhidī							شَاهِدْنَ‎ šāhidna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شُوهِدْتُ‎ šūhidtu	شُوهِدْتَ‎ šūhidta	شُوهِدَ‎ šūhida		شُوهِدْتُمَا‎ šūhidtumā	شُوهِدَا‎ šūhidā		شُوهِدْنَا‎ šūhidnā	شُوهِدْتُمْ‎ šūhidtum	شُوهِدُوا‎ šūhidū
	f		شُوهِدْتِ‎ šūhidti	شُوهِدَتْ‎ šūhidat			شُوهِدَتَا‎ šūhidatā			شُوهِدْتُنَّ‎ šūhidtunna	شُوهِدْنَ‎ šūhidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشَاهَدُ‎ ʾušāhadu	تُشَاهَدُ‎ tušāhadu	يُشَاهَدُ‎ yušāhadu		تُشَاهَدَانِ‎ tušāhadāni	يُشَاهَدَانِ‎ yušāhadāni		نُشَاهَدُ‎ nušāhadu	تُشَاهَدُونَ‎ tušāhadūna	يُشَاهَدُونَ‎ yušāhadūna
	f		تُشَاهَدِينَ‎ tušāhadīna	تُشَاهَدُ‎ tušāhadu			تُشَاهَدَانِ‎ tušāhadāni			تُشَاهَدْنَ‎ tušāhadna	يُشَاهَدْنَ‎ yušāhadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشَاهَدَ‎ ʾušāhada	تُشَاهَدَ‎ tušāhada	يُشَاهَدَ‎ yušāhada		تُشَاهَدَا‎ tušāhadā	يُشَاهَدَا‎ yušāhadā		نُشَاهَدَ‎ nušāhada	تُشَاهَدُوا‎ tušāhadū	يُشَاهَدُوا‎ yušāhadū
	f		تُشَاهَدِي‎ tušāhadī	تُشَاهَدَ‎ tušāhada			تُشَاهَدَا‎ tušāhadā			تُشَاهَدْنَ‎ tušāhadna	يُشَاهَدْنَ‎ yušāhadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشَاهَدْ‎ ʾušāhad	تُشَاهَدْ‎ tušāhad	يُشَاهَدْ‎ yušāhad		تُشَاهَدَا‎ tušāhadā	يُشَاهَدَا‎ yušāhadā		نُشَاهَدْ‎ nušāhad	تُشَاهَدُوا‎ tušāhadū	يُشَاهَدُوا‎ yušāhadū
	f		تُشَاهَدِي‎ tušāhadī	تُشَاهَدْ‎ tušāhad			تُشَاهَدَا‎ tušāhadā			تُشَاهَدْنَ‎ tušāhadna	يُشَاهَدْنَ‎ yušāhadna

Etymology 2

Derived from the active participle of the form I verb شَهِدَ‎ (šahida, “to witness”), from the root ش ه د‎ (š-h-d).

Noun

شَاهِد • (šāhid) m (plural شَاهِدُون‎ (šāhidūn) or شُهُود‎ (šuhūd) or أَشْهَاد‎ (ʾašhād) or شُهَّد‎ (šuhhad), feminine شَاهِدَة‎ (šāhida))

1. witness, one giving evidence

   Synonym: شَهِيد‎ (šahīd)

2. notary public

Declension

Declension of noun شَاهِد (šāhid)

Singular	Masculine			Feminine
	basic singular triptote			singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَاهِد šāhid	الشَّاهِد‎ aš-šāhid	شَاهِد šāhid	شَاهِدَة‎ šāhida	الشَّاهِدَة‎ aš-šāhida	شَاهِدَة‎ šāhidat
Nominative	شَاهِدٌ šāhidun	الشَّاهِدُ‎ aš-šāhidu	شَاهِدُ šāhidu	شَاهِدَةٌ‎ šāhidatun	الشَّاهِدَةُ‎ aš-šāhidatu	شَاهِدَةُ‎ šāhidatu
Accusative	شَاهِدًا‎ šāhidan	الشَّاهِدَ‎ aš-šāhida	شَاهِدَ šāhida	شَاهِدَةً‎ šāhidatan	الشَّاهِدَةَ‎ aš-šāhidata	شَاهِدَةَ‎ šāhidata
Genitive	شَاهِدٍ šāhidin	الشَّاهِدِ‎ aš-šāhidi	شَاهِدِ šāhidi	شَاهِدَةٍ‎ šāhidatin	الشَّاهِدَةِ‎ aš-šāhidati	شَاهِدَةِ‎ šāhidati
Dual	Masculine			Feminine
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَاهِدَيْن‎ šāhidayn	الشَّاهِدَيْن‎ aš-šāhidayn	شَاهِدَيْ‎ šāhiday	شَاهِدَتَيْن‎ šāhidatayn	الشَّاهِدَتَيْن‎ aš-šāhidatayn	شَاهِدَتَيْ‎ šāhidatay
Nominative	شَاهِدَانِ‎ šāhidāni	الشَّاهِدَانِ‎ aš-šāhidāni	شَاهِدَا‎ šāhidā	شَاهِدَتَانِ‎ šāhidatāni	الشَّاهِدَتَانِ‎ aš-šāhidatāni	شَاهِدَتَا‎ šāhidatā
Accusative	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَيْ‎ šāhiday	شَاهِدَتَيْنِ‎ šāhidatayni	الشَّاهِدَتَيْنِ‎ aš-šāhidatayni	شَاهِدَتَيْ‎ šāhidatay
Genitive	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَيْ‎ šāhiday	شَاهِدَتَيْنِ‎ šāhidatayni	الشَّاهِدَتَيْنِ‎ aš-šāhidatayni	شَاهِدَتَيْ‎ šāhidatay
Plural	Masculine			Feminine
	sound masculine plural‎; basic broken plural triptote			sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَاهِدِين‎‎; شُهُود‎‎; أَشْهَاد‎‎; شُهَّد‎ šāhidīn‎; šuhūd‎; ʾašhād‎; šuhhad	الشَّاهِدِين‎‎; الشُّهُود‎‎; الْأَشْهَاد‎‎; الشُّهَّد‎ aš-šāhidīn‎; aš-šuhūd‎; al-ʾašhād‎; aš-šuhhad	شَاهِدِي‎‎; شُهُود‎‎; أَشْهَاد‎‎; شُهَّد‎ šāhidī‎; šuhūd‎; ʾašhād‎; šuhhad	شَاهِدَات‎ šāhidāt	الشَّاهِدَات‎ aš-šāhidāt	شَاهِدَات‎ šāhidāt
Nominative	شَاهِدُونَ‎‎; شُهُودٌ‎‎; أَشْهَادٌ‎‎; شُهَّدٌ‎ šāhidūna‎; šuhūdun‎; ʾašhādun‎; šuhhadun	الشَّاهِدُونَ‎‎; الشُّهُودُ‎‎; الْأَشْهَادُ‎‎; الشُّهَّدُ‎ aš-šāhidūna‎; aš-šuhūdu‎; al-ʾašhādu‎; aš-šuhhadu	شَاهِدُو‎‎; شُهُودُ‎‎; أَشْهَادُ‎‎; شُهَّدُ‎ šāhidū‎; šuhūdu‎; ʾašhādu‎; šuhhadu	شَاهِدَاتٌ‎ šāhidātun	الشَّاهِدَاتُ‎ aš-šāhidātu	شَاهِدَاتُ‎ šāhidātu
Accusative	شَاهِدِينَ‎‎; شُهُودًا‎‎; أَشْهَادًا‎‎; شُهَّدًا‎ šāhidīna‎; šuhūdan‎; ʾašhādan‎; šuhhadan	الشَّاهِدِينَ‎‎; الشُّهُودَ‎‎; الْأَشْهَادَ‎‎; الشُّهَّدَ‎ aš-šāhidīna‎; aš-šuhūda‎; al-ʾašhāda‎; aš-šuhhada	شَاهِدِي‎‎; شُهُودَ‎‎; أَشْهَادَ‎‎; شُهَّدَ‎ šāhidī‎; šuhūda‎; ʾašhāda‎; šuhhada	شَاهِدَاتٍ‎ šāhidātin	الشَّاهِدَاتِ‎ aš-šāhidāti	شَاهِدَاتِ‎ šāhidāti
Genitive	شَاهِدِينَ‎‎; شُهُودٍ‎‎; أَشْهَادٍ‎‎; شُهَّدٍ‎ šāhidīna‎; šuhūdin‎; ʾašhādin‎; šuhhadin	الشَّاهِدِينَ‎‎; الشُّهُودِ‎‎; الْأَشْهَادِ‎‎; الشُّهَّدِ‎ aš-šāhidīna‎; aš-šuhūdi‎; al-ʾašhādi‎; aš-šuhhadi	شَاهِدِي‎‎; شُهُودِ‎‎; أَشْهَادِ‎‎; شُهَّدِ‎ šāhidī‎; šuhūdi‎; ʾašhādi‎; šuhhadi	شَاهِدَاتٍ‎ šāhidātin	الشَّاهِدَاتِ‎ aš-šāhidāti	شَاهِدَاتِ‎ šāhidāti

Descendants

• → Azerbaijani: şahid
• → Bashkir: шаһит (şahit)
• → Ottoman Turkish: شاهد‎
  • Turkish: şahit
• → Pashto: شاهد‎
• → Persian: شاهد‎
  • → Urdu: شاہد‎
• → Uzbek: shohid

Noun

شَاهِد • (šāhid) m (plural شَوَاهِد‎ (šawāhid))

1. evidence, piece of evidence
2. attestation
3. textual evidence
4. testimony
5. upright, oblong tombstone

Declension

Declension of noun شَاهِد (šāhid)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَاهِد šāhid	الشَّاهِد‎ aš-šāhid	شَاهِد šāhid
Nominative	شَاهِدٌ šāhidun	الشَّاهِدُ‎ aš-šāhidu	شَاهِدُ šāhidu
Accusative	شَاهِدًا‎ šāhidan	الشَّاهِدَ‎ aš-šāhida	شَاهِدَ šāhida
Genitive	شَاهِدٍ šāhidin	الشَّاهِدِ‎ aš-šāhidi	شَاهِدِ šāhidi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَاهِدَيْن‎ šāhidayn	الشَّاهِدَيْن‎ aš-šāhidayn	شَاهِدَيْ‎ šāhiday
Nominative	شَاهِدَانِ‎ šāhidāni	الشَّاهِدَانِ‎ aš-šāhidāni	شَاهِدَا‎ šāhidā
Accusative	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَيْ‎ šāhiday
Genitive	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَيْ‎ šāhiday
Plural	basic broken plural diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَوَاهِد‎ šawāhid	الشَّوَاهِد‎ aš-šawāhid	شَوَاهِد‎ šawāhid
Nominative	شَوَاهِدُ‎ šawāhidu	الشَّوَاهِدُ‎ aš-šawāhidu	شَوَاهِدُ‎ šawāhidu
Accusative	شَوَاهِدَ‎ šawāhida	الشَّوَاهِدَ‎ aš-šawāhida	شَوَاهِدَ‎ šawāhida
Genitive	شَوَاهِدَ‎ šawāhida	الشَّوَاهِدِ‎ aš-šawāhidi	شَوَاهِدِ‎ šawāhidi

Adjective

شَاهِد • (šāhid) (feminine شَاهِدَة‎ (šāhida), masculine plural شَاهِدُون‎ (šāhidūn) or شُهُود‎ (šuhūd) or أَشْهَاد‎ (ʾašhād) or شُهَّد‎ (šuhhad), feminine plural شَاهِدَات‎ (šāhidāt))

1. present

Declension

Declension of adjective شَاهِد (šāhid)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَاهِد šāhid	الشَّاهِد‎ aš-šāhid	شَاهِدَة‎ šāhida	الشَّاهِدَة‎ aš-šāhida
Nominative	شَاهِدٌ šāhidun	الشَّاهِدُ‎ aš-šāhidu	شَاهِدَةٌ‎ šāhidatun	الشَّاهِدَةُ‎ aš-šāhidatu
Accusative	شَاهِدًا‎ šāhidan	الشَّاهِدَ‎ aš-šāhida	شَاهِدَةً‎ šāhidatan	الشَّاهِدَةَ‎ aš-šāhidata
Genitive	شَاهِدٍ šāhidin	الشَّاهِدِ‎ aš-šāhidi	شَاهِدَةٍ‎ šāhidatin	الشَّاهِدَةِ‎ aš-šāhidati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَاهِدَيْن‎ šāhidayn	الشَّاهِدَيْن‎ aš-šāhidayn	شَاهِدَتَيْن‎ šāhidatayn	الشَّاهِدَتَيْن‎ aš-šāhidatayn
Nominative	شَاهِدَانِ‎ šāhidāni	الشَّاهِدَانِ‎ aš-šāhidāni	شَاهِدَتَانِ‎ šāhidatāni	الشَّاهِدَتَانِ‎ aš-šāhidatāni
Accusative	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَتَيْنِ‎ šāhidatayni	الشَّاهِدَتَيْنِ‎ aš-šāhidatayni
Genitive	شَاهِدَيْنِ‎ šāhidayni	الشَّاهِدَيْنِ‎ aš-šāhidayni	شَاهِدَتَيْنِ‎ šāhidatayni	الشَّاهِدَتَيْنِ‎ aš-šāhidatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural‎; basic broken plural triptote		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَاهِدِين‎‎; شُهُود‎‎; أَشْهَاد‎‎; شُهَّد‎ šāhidīn‎; šuhūd‎; ʾašhād‎; šuhhad	الشَّاهِدِين‎‎; الشُّهُود‎‎; الْأَشْهَاد‎‎; الشُّهَّد‎ aš-šāhidīn‎; aš-šuhūd‎; al-ʾašhād‎; aš-šuhhad	شَاهِدَات‎ šāhidāt	الشَّاهِدَات‎ aš-šāhidāt
Nominative	شَاهِدُونَ‎‎; شُهُودٌ‎‎; أَشْهَادٌ‎‎; شُهَّدٌ‎ šāhidūna‎; šuhūdun‎; ʾašhādun‎; šuhhadun	الشَّاهِدُونَ‎‎; الشُّهُودُ‎‎; الْأَشْهَادُ‎‎; الشُّهَّدُ‎ aš-šāhidūna‎; aš-šuhūdu‎; al-ʾašhādu‎; aš-šuhhadu	شَاهِدَاتٌ‎ šāhidātun	الشَّاهِدَاتُ‎ aš-šāhidātu
Accusative	شَاهِدِينَ‎‎; شُهُودًا‎‎; أَشْهَادًا‎‎; شُهَّدًا‎ šāhidīna‎; šuhūdan‎; ʾašhādan‎; šuhhadan	الشَّاهِدِينَ‎‎; الشُّهُودَ‎‎; الْأَشْهَادَ‎‎; الشُّهَّدَ‎ aš-šāhidīna‎; aš-šuhūda‎; al-ʾašhāda‎; aš-šuhhada	شَاهِدَاتٍ‎ šāhidātin	الشَّاهِدَاتِ‎ aš-šāhidāti
Genitive	شَاهِدِينَ‎‎; شُهُودٍ‎‎; أَشْهَادٍ‎‎; شُهَّدٍ‎ šāhidīna‎; šuhūdin‎; ʾašhādin‎; šuhhadin	الشَّاهِدِينَ‎‎; الشُّهُودِ‎‎; الْأَشْهَادِ‎‎; الشُّهَّدِ‎ aš-šāhidīna‎; aš-šuhūdi‎; al-ʾašhādi‎; aš-šuhhadi	شَاهِدَاتٍ‎ šāhidātin	الشَّاهِدَاتِ‎ aš-šāhidāti

References

1. Wehr, Hans (1979), “شهد”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN.

---

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic شَاهِد‎ (šāhid).

Noun

شاهد • (şahid)

1. witness

Related terms

• شاهدلك‎ (şahidlik, “testimony”)

Descendants

• Turkish: şahit

References

• Redhouse, James W. (1890), “شاهد”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1112
• https://books.google.com/books?id=BpVFAAAAcAAJ page 831

---

Pashto

Etymology

From Arabic شَاهِد‎ (šāhid).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃɑˈhed/

Noun

شاهد • (šâhéd) m (plural اشهاد‎)

1. witness

---

Persian

Etymology 1

From Arabic شَاهِد‎ (šāhid).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): /ʃɑːˈhið/

• (Dari Persian) IPA^(key): /ʃɑːˈhɪd/

• (Iranian Persian) IPA^(key): /ʃɒːˈhed/

• (Tajik) IPA^(key): /ʃɔˈhid/

• IPA^(key): [ʃɒːˈhed̪]

Noun

شاهد • (šâhed) (plural شاهدان‎ (šâhedân) or شاهدها‎ (šâhed-hâ))

1. witness

   Synonym: گواه‎ (govâh)

Descendants

• → Urdu: شاہد‎

Etymology 2

Derived from Arabic شَهْد‎ (šahd, “honey, honeycomb, pleasant”).

Adjective

شاهد • (šâhed)

1. (obsolete) beautiful, pleasant

   Synonyms: زیبا‎ (zibâ), خوش‎ (xoš), قشنگ‎ (qašang), نیک‎ (nik)

---

South Levantine Arabic

Root
ش ه د‎

Etymology 1

From Arabic شَاهَدَ‎ (šāhada).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaː.had/, [ˈʃæː.had]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Verb

شاهد • (šāhad) (form III, present بشاهد‎ (bišāhed))

1. (formal) to watch, to view

   Synonym: حضر‎ (ḥiḍir)

Conjugation

Conjugation of شاهد (šāhad)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	شاهدت (šāhadt)	شاهدت (šāhadt)	شاهد (šāhad)		شاهدنا (šāhadna)	شاهدتو (šāhadtu)	شاهدو (šāhadu)
	f		شاهدتي (šāhadti)	شاهدت (šāhadat)
present	m	بشاهد (bašāhed)	بتشاهد (bitšāhed)	بشاهد (bišāhed)		منشاهد (minšāhed)	بتشاهدو (bitšāhdu)	بشاهدو (bišāhdu)
	f		بتشاهدي (bitšāhdi)	بتشاهد (bitšāhed)
subjunctive	m	اشاهد (ašāhed)	تشاهد (tšāhed)	يشاهد (yšāhed)		نشاهد (nšāhed)	تشاهدو (tšāhdu)	يشاهدو (yšāhdu)
	f		تشاهدي (tšāhdi)	تشاهد (tšāhed)
imperative	m		شاهد (šāhed)				شاهدو (šāhdu)
	f		شاهدي (šāhdi)

Etymology 2

From Arabic شَاهِد‎ (šāhid).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaː.hid/, [ˈʃæː.hɪd]

• Audio (Ramallah)

  (file)

Noun

شاهد • (šāhed) m (plural شهود‎ (šhūd))

1. witness

   ‏شاهد عيان‎‎ ― šāhed ʕayān ― eyewitness

2. index finger, forefinger

See also

• (Fingers) أصابع‎ (ʔaṣābeʕ); الأصبع الكبير‎ (il-ʔuṣbaʕ li-kbīr, “thumb”), شاهد (šāhed, “index finger”), الأصبع النصاني‎ (il-ʔuṣbaʕ in-nuṣṣāni, “the middle finger”), بنصر‎ (bonṣor, “ring finger”), خنصر‎ (ḵonṣor, “little finger”), ^{(Category: ajp:Fingers)}