سؤال کردن
Persian
Etymology
سؤال (so'âl, “question”) + کردن (kardan, “to make”).
Pronunciation
| Dari | سؤال کردن |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | суол кардан (suol kardan) |
- (Classical Persian): IPA(key): /su.ɑːl kaɾ.dan/
- (Dari): IPA(key): /sʊ.ɒːl kaɾ.dan/
- (Iranian Persian): IPA(key): /so.ɒːl kæɾ.dæn/
- (Tajik): IPA(key): /su.ɔːl kaɾ.dan/
Verb
سؤال کردن • (so'âl kardan) (present stem سؤال کن (so'âl kon))
- (intransitive, with از (az, “from”)) to ask, to question
- از من درباره‌ی همسرم سؤال می‌کند. ― az man darbâre-ye hamsar-am so'âl mi-konad. ― He questions me about my spouse.
- (Can we date this quote?), Ayatollah Naser Makarem Shirazi, “Surah al-Kahf, 18:22”, in Translation of the Qur'an:
- و از هیچ کس درباره آنها سؤال مکن!
- va az hič-kas darbâre-ye ânhâ so'âl ma-kon!
- And do not ask any [of these people] about them!
- Synonym: پرسیدن (porsidan)
- Antonym: جواب دادن (javâb dâdan, “to answer”)
Conjugation
Conjugation of سؤال کردن (so'âl kardán) (literary Iranian Persian)
| infinitive | سؤال کردن (so'âl kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | سؤال کن (so'âl kon) | ||||||
| past | سؤال کرد (so'âl kard) | |||||||
| participle | present | سؤال کننده (so'âl konandé) | ||||||
| past | سؤال کرده (so'âl kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | سؤال کنم (so'âl kónam) | سؤال کنی (so'âl kóni) | سؤال کند (so'âl kónad) | سؤال کنیم (so'âl kónim) | سؤال کنید (so'âl kónid) | سؤال کنند (so'âl kónand) | |
| present (imperfect) | سؤال می‌کنم (so'âl mí-konam) | سؤال می‌کنی (so'âl mí-koni) | سؤال می‌کند (so'âl mí-konad) | سؤال می‌کنیم (so'âl mí-konim) | سؤال می‌کنید (so'âl mí-konid) | سؤال می‌کنند (so'âl mí-konand) | ||
| present progressive | دارم سؤال می‌کنم (dấram so'âl mí-konam) | داری سؤال می‌کنی (dấri so'âl mí-koni) | دارد سؤال می‌کند (dấrad so'âl mí-konad) | داریم سؤال می‌کنیم (dấrim so'âl mí-konim) | دارید سؤال می‌کنید (dấrid so'âl mí-konid) | دارند سؤال می‌کنند (dấrand so'âl mí-konand) | ||
| present perfect | سؤال کرده‌ام (so'âl kardé-am) | سؤال کرده‌ای (so'âl kardé-i) | سؤال کرده است (so'âl kardé ast) | سؤال کرده‌ایم (so'âl kardé-im) | سؤال کرده‌اید (so'âl kardé-id) | سؤال کرده‌اند (so'âl kardé-and) | ||
| past | سؤال کردم (so'âl kárdam) | سؤال کردی (so'âl kárdi) | سؤال کرد (so'âl kard) | سؤال کردیم (so'âl kárdim) | سؤال کردید (so'âl kárdid) | سؤال کردند (so'âl kárdand) | ||
| past (imperfect) | سؤال می‌کردم (so'âl mí-kardam) | سؤال می‌کردی (so'âl mí-kardi) | سؤال می‌کرد (so'âl mí-kard) | سؤال می‌کردیم (so'âl mí-kardim) | سؤال می‌کردید (so'âl mí-kardid) | سؤال می‌کردند (so'âl mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم سؤال می‌کردم (dấštam so'âl mí-kardam) | داشتی سؤال می‌کردی (dấšti so'âl mí-kardi) | داشت سؤال می‌کرد (dâšt so'âl mí-kard) | داشتیم سؤال می‌کردیم (dấštim so'âl mí-kardim) | داشتید سؤال می‌کردید (dấštid so'âl mí-kardid) | داشتند سؤال می‌کردند (dấštand so'âl mí-kardand) | ||
| pluperfect | سؤال کرده بودم (so'âl kardé búdam) | سؤال کرده بودی (so'âl kardé búdi) | سؤال کرده بود (so'âl kardé bud) | سؤال کرده بودیم (so'âl kardé búdim) | سؤال کرده بودید (so'âl kardé búdid) | سؤال کرده بودند (so'âl kardé búdand) | ||
| future | سؤال خواهم کرد (so'âl xâhám kard) | سؤال خواهی کرد (so'âl xâhí kard) | سؤال خواهد کرد (so'âl xâhád kard) | سؤال خواهیم کرد (so'âl xâhím kard) | سؤال خواهید کرد (so'âl xâhíd kard) | سؤال خواهند کرد (so'âl xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | سؤال کنم (so'âl konam) | سؤال کنی (so'âl koni) | سؤال کند (so'âl konad) | سؤال کنیم (so'âl konim) | سؤال کنید (so'âl konid) | سؤال کنند (so'âl konand) | |
| past | سؤال کرده باشم (so'âl kardé bấšam) | سؤال کرده باشی (so'âl kardé bấši) | سؤال کرده باشد (so'âl kardé bấšad) | سؤال کرده باشیم (so'âl kardé bấšim) | سؤال کرده باشید (so'âl kardé bấšid) | سؤال کرده باشند (so'âl kardé bấšand) | ||
| imperative | سؤال کن (so'âl kon) | سؤال کنید (so'âl konid) | ||||||
Conjugation of سؤال کردن (so'âl kardán) (colloquial Tehrani)
| infinitive | سؤال کردن (so'âl kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | سؤال کن (so'âl kon) | ||||||
| past | سؤال کرد (so'âl kard) | |||||||
| participle | present | سؤال کننده (so'âl konandé) | ||||||
| past | سؤال کرده (so'âl kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | سؤال کنم (so'âl kónam) | سؤال کنی (so'âl kóni) | سؤال کنه (so'âl kóne) | سؤال کنیم (so'âl kónim) | سؤال کنین (so'âl kónin) | سؤال کنن (so'âl kónan) | |
| present (imperfect) | سؤال می‌کنم (so'âl mí-konam) | سؤال می‌کنی (so'âl mí-koni) | سؤال می‌کنه (so'âl mí-kone) | سؤال می‌کنیم (so'âl mí-konim) | سؤال می‌کنین (so'âl mí-konin) | سؤال می‌کنن (so'âl mí-konan) | ||
| present progressive | دارم سؤال می‌کنم (dấram so'âl mí-konam) | داری سؤال می‌کنی (dấri so'âl mí-koni) | داره سؤال می‌کنه (dấre so'âl mí-kone) | داریم سؤال می‌کنیم (dấrim so'âl mí-konim) | دارین سؤال می‌کنین (dấrin so'âl mí-konin) | دارن سؤال می‌کنن (dấran so'âl mí-konan) | ||
| present perfect | سؤال کرده‌ام (so'âl kardám) | سؤال کرده‌ای (so'âl kardí) | سؤال کرده (so'âl kardé) | سؤال کرده‌ایم (so'âl kardím) | سؤال کرده‌این (so'âl kardín) | سؤال کرده‌ان (so'âl kardán) | ||
| past | سؤال کردم (so'âl kárdam) | سؤال کردی (so'âl kárdi) | سؤال کرد (so'âl kárd) | سؤال کردیم (so'âl kárdim) | سؤال کردین (so'âl kárdin) | سؤال کردن (so'âl kárdan) | ||
| past (imperfect) | سؤال می‌کردم (so'âl mí-kardam) | سؤال می‌کردی (so'âl mí-kardi) | سؤال می‌کرد (so'âl mí-kard) | سؤال می‌کردیم (so'âl mí-kardim) | سؤال می‌کردین (so'âl mí-kardin) | سؤال می‌کردن (so'âl mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم سؤال می‌کردم (dấštam so'âl mí-kardam) | داشتی سؤال می‌کردی (dấšti so'âl mí-kardi) | داشت سؤال می‌کرد (dấšt so'âl mí-kard) | داشتیم سؤال می‌کردیم (dấštim so'âl mí-kardim) | داشتین سؤال می‌کردین (dấštin so'âl mí-kardin) | داشتن سؤال می‌کردن (dấštan so'âl mí-kardan) | ||
| pluperfect | سؤال کرده بودم (so'âl kardé búdam) | سؤال کرده بودی (so'âl kardé búdi) | سؤال کرده بود (so'âl kardé bud) | سؤال کرده بودیم (so'âl kardé búdim) | سؤال کرده بودین (so'âl kardé búdin) | سؤال کرده بودن (so'âl kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | سؤال کنم (so'âl konam) | سؤال کنی (so'âl koni) | سؤال کنه (so'âl kone) | سؤال کنیم (so'âl konim) | سؤال کنین (so'âl konin) | سؤال کنن (so'âl konan) | |
| past | سؤال کرده باشم (so'âl kardé bấšam) | سؤال کرده باشی (so'âl kardé bấši) | سؤال کرده باشه (so'âl kardé bấše) | سؤال کرده باشیم (so'âl kardé bấšim) | سؤال کرده باشین (so'âl kardé bấšin) | سؤال کرده باشن (so'âl kardé bấšan) | ||
| imperative | سؤال کن (so'âl kon) | سؤال کنین (so'âl konin) | ||||||