ريث
Arabic
Noun
رَيْث • (rayṯ) m
- verbal noun of رَاثَ (rāṯa) (form I)
- tardiness, delay
Declension
Declension of noun رَيْث (rayṯ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | رَيْث rayṯ | الرَّيْث ar-rayṯ | رَيْث rayṯ |
Nominative | رَيْثٌ rayṯun | الرَّيْثُ ar-rayṯu | رَيْثُ rayṯu |
Accusative | رَيْثًا rayṯan | الرَّيْثَ ar-rayṯa | رَيْثَ rayṯa |
Genitive | رَيْثٍ rayṯin | الرَّيْثِ ar-rayṯi | رَيْثِ rayṯi |
Derived terms
رَيْثَمَا (rayṯamā)