راية

راية

See also: رأية‎

Arabic

Etymology

Originally رَأْيَة‎ (raʾya), an instance noun of رَأَى‎ (raʾā, “to see”), but "the Arabs prefer omitting [the hamza] ... and some say it has not been heard with ء‎ (ʾ, “hamza”)." (Lane)

Noun

رَايَة • (rāya) f (plural رَايَات‎ (rāyāt))

1. banner, ensign, an army's battle standard

Declension

Declension of noun رَايَة (rāya)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	رَايَة rāya	الرَّايَة‎ ar-rāya	رَايَة rāyat
Nominative	رَايَةٌ rāyatun	الرَّايَةُ‎ ar-rāyatu	رَايَةُ rāyatu
Accusative	رَايَةً rāyatan	الرَّايَةَ‎ ar-rāyata	رَايَةَ rāyata
Genitive	رَايَةٍ rāyatin	الرَّايَةِ‎ ar-rāyati	رَايَةِ rāyati
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	رَايَتَيْن‎ rāyatayn	الرَّايَتَيْن‎ ar-rāyatayn	رَايَتَيْ‎ rāyatay
Nominative	رَايَتَانِ‎ rāyatāni	الرَّايَتَانِ‎ ar-rāyatāni	رَايَتَا‎ rāyatā
Accusative	رَايَتَيْنِ‎ rāyatayni	الرَّايَتَيْنِ‎ ar-rāyatayni	رَايَتَيْ‎ rāyatay
Genitive	رَايَتَيْنِ‎ rāyatayni	الرَّايَتَيْنِ‎ ar-rāyatayni	رَايَتَيْ‎ rāyatay
Plural	sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	رَايَات‎ rāyāt	الرَّايَات‎ ar-rāyāt	رَايَات‎ rāyāt
Nominative	رَايَاتٌ‎ rāyātun	الرَّايَاتُ‎ ar-rāyātu	رَايَاتُ‎ rāyātu
Accusative	رَايَاتٍ‎ rāyātin	الرَّايَاتِ‎ ar-rāyāti	رَايَاتِ‎ rāyāti
Genitive	رَايَاتٍ‎ rāyātin	الرَّايَاتِ‎ ar-rāyāti	رَايَاتِ‎ rāyāti

Derived terms

• الرَّايَة‎ (ar-rāya)

Descendants

• → Middle Armenian: ռայ (ṙay)

References

• Lane, Arabic-English Lexicon (1863), vol. I, p. 1001.