دیك
See also: ديك, دیگ, and دیڭ
Ottoman Turkish
Alternative forms
- دك (dik)
Etymology
From Proto-Turkic *dik-.
Adjective
دیك • (dik)
- steep, perpendicular, upright
- stiff, fixed
- unyielding, uncompromising
Adverb
دیك • (dik)
- upright, on end
- in a fixed fashion, penetratingly
Descendants
- Turkish: dik
- → Armenian: դիք (dikʿ)
Further reading
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “دیك”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 2214–2215