bemeesteren
Dutch
Etymology
From be- + meester.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈmeːs.tə.rə(n)/, /bəˈmeː.stə.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: be‧mees‧te‧ren
- Rhymes: -eːstərən
Verb
bemeesteren
- (transitive) to master
Inflection
| Inflection of bemeesteren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bemeesteren | |||
| past singular | bemeesterde | |||
| past participle | bemeesterd | |||
| infinitive | bemeesteren | |||
| gerund | bemeesteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bemeester | bemeesterde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bemeestert | bemeesterde | ||
| 2nd person sing. (u) | bemeestert | bemeesterde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bemeestert | bemeesterde | ||
| 3rd person singular | bemeestert | bemeesterde | ||
| plural | bemeesteren | bemeesterden | ||
| subjunctive sing.1 | bemeestere | bemeesterde | ||
| subjunctive plur.1 | bemeesteren | bemeesterden | ||
| imperative sing. | bemeester | |||
| imperative plur.1 | bemeestert | |||
| participles | bemeesterend | bemeesterd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- bemeestering