دعوت
Arabic
Verb
دَعَوْتُ • (daʿawtu) (form I)
- first-person singular past active of دَعَا (daʿā)
Verb
دَعَوْتَ • (daʿawta) (form I)
- second-person masculine singular past active of دَعَا (daʿā)
Verb
دَعَوْتِ • (daʿawti) (form I)
- second-person feminine singular past active of دَعَا (daʿā)
Gujarati
Proper noun
دعوت • (dāvat) n
- (Lisan ud-Dawat)Alternative form of دعوۃ (دعوۃ)
Persian
Etymology
From Arabic دَعْوَة (daʿwa).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /daʔwat/
- (Dari Persian) IPA(key): /daʔwat/
- (Iranian Persian) IPA(key): /dæʔvæt/
- (Tajik) IPA(key): /daʔvat/
Noun
Dari | دعوت |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | даъват (daʾvat) |
دَعوَت • (da'vat)
- invitation, call (to a religion, etc.)
- ما را برای شام دعوت کردند. (more literary)
- mâ-râ barâ-ye šâm da'vat kardand.
- برای شام دعوتمون کردن. (colloquial)
- barâ-ye šâm da'vat-emun kardan.
- They invited us for dinner.
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, Reynold A. Nicholson, transl., مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume VI, verse 843:
- دعوت دین کن که دعوت واردست
- da'vat-e din kon ke da'vat vâred-ast
- Call [him] to the [true] religion, for the [command to] call hath come down [from God].
- convivial meeting
Derived terms
(verbs)
- دعوت شدن (da'vat šodan)
- دعوت کردن (da'vat kardan)
(others)
- دعوتنامه (da'vatnâme)
Descendants
- → Gujarati: દાવત (dāvat)
- → Hindustani: dāvat
- Hindi: दावत
- Urdu: دَعْوَت
- → Marwari: दावत (dāvat)
- → Punjabi:
- Gurmukhi: ਦਾਵਤ (dāvat), ਦਾਅਵਤ (dāavat), ਦਾਹਵਤ (dāhvat)
- Shahmukhi: دَعْوَت (daʻvat)
- → Sindhi:
- Arabic: دَعَوَتَ
- Devanagari: दावत
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934), “دعوت”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
Urdu
Etymology
From Persian دعوت (da'vat).
Noun
دعوت • (da'vat) f (Hindi spelling दावत)
- call, invitation (to a religion, etc.)
- feast, dinner
Ushojo
Etymology
From Urdu دعوت (da'vat).
Noun
دعوت (da'vat)
- a feast of food