خلابة

خلابة

Arabic

Etymology

From the root خ ل ب‎ (ḵ-l-b).

Noun

خِلَابَة • (ḵilāba) f

1. verbal noun of خَلَبَ‎ (ḵalaba, “to fascinate”) (form I)

Declension

Declension of noun خِلَابَة (ḵilāba)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خِلَابَة ḵilāba	الْخِلَابَة‎ al-ḵilāba	خِلَابَة ḵilābat
Nominative	خِلَابَةٌ ḵilābatun	الْخِلَابَةُ‎ al-ḵilābatu	خِلَابَةُ ḵilābatu
Accusative	خِلَابَةً ḵilābatan	الْخِلَابَةَ‎ al-ḵilābata	خِلَابَةَ ḵilābata
Genitive	خِلَابَةٍ ḵilābatin	الْخِلَابَةِ‎ al-ḵilābati	خِلَابَةِ ḵilābati

Noun

خُلَابَة • (ḵulāba) f

1. (chemistry) chelate

Declension

Declension of noun خُلَابَة (ḵulāba)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خُلَابَة ḵulāba	الْخُلَابَة‎ al-ḵulāba	خُلَابَة ḵulābat
Nominative	خُلَابَةٌ ḵulābatun	الْخُلَابَةُ‎ al-ḵulābatu	خُلَابَةُ ḵulābatu
Accusative	خُلَابَةً ḵulābatan	الْخُلَابَةَ‎ al-ḵulābata	خُلَابَةَ ḵulābata
Genitive	خُلَابَةٍ ḵulābatin	الْخُلَابَةِ‎ al-ḵulābati	خُلَابَةِ ḵulābati

Adjective

خَلَّابَة • (ḵallāba) f

1. feminine of خَلَّاب‎ (ḵallāb, “amazing”)