حناية
Arabic
Noun
حِنَايَة • (ḥināya) f
- verbal noun of حَنَى (ḥanā) (form I)
Declension
Declension of noun حِنَايَة (ḥināya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حِنَايَة ḥināya | الْحِنَايَة al-ḥināya | حِنَايَة ḥināyat |
Nominative | حِنَايَةٌ ḥināyatun | الْحِنَايَةُ al-ḥināyatu | حِنَايَةُ ḥināyatu |
Accusative | حِنَايَةً ḥināyatan | الْحِنَايَةَ al-ḥināyata | حِنَايَةَ ḥināyata |
Genitive | حِنَايَةٍ ḥināyatin | الْحِنَايَةِ al-ḥināyati | حِنَايَةِ ḥināyati |