حكمران
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic حُكْم (ḥukm) and Persian ران (rân).
Noun
حكمران • (hükümran)
- ruler (one who rules)
- Synonym: حكمدار (hükümdar)
Descendants
- Turkish: hükümran
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “hükümran”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “حكمران”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 798