تنذير
Arabic
Noun
تَنْذِير • (tanḏīr) m
- verbal noun of نَذَّرَ (naḏḏara) (form II)
Declension
Declension of noun تَنْذِير (tanḏīr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَنْذِير tanḏīr | التَّنْذِير at-tanḏīr | تَنْذِير tanḏīr |
Nominative | تَنْذِيرٌ tanḏīrun | التَّنْذِيرُ at-tanḏīru | تَنْذِيرُ tanḏīru |
Accusative | تَنْذِيرًا tanḏīran | التَّنْذِيرَ at-tanḏīra | تَنْذِيرَ tanḏīra |
Genitive | تَنْذِيرٍ tanḏīrin | التَّنْذِيرِ at-tanḏīri | تَنْذِيرِ tanḏīri |