تناثر
Arabic
Etymology
From the root ن ث ر (n-ṯ-r).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.naː.θa.ra/
Verb
تَنَاثَرَ • (tanāṯara) VI, non-past يَتَنَاثَرُ (yatanāṯaru)
- to become dispersed, to become dissipated, to become scattered
Conjugation
Conjugation of
تَنَاثَرَ
(form-VI sound)verbal noun الْمَصْدَر | تَنَاثُر tanāṯur | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُتَنَاثِر mutanāṯir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | تَنَاثَرْتُ tanāṯartu | تَنَاثَرْتَ tanāṯarta | تَنَاثَرَ tanāṯara | تَنَاثَرْتُمَا tanāṯartumā | تَنَاثَرَا tanāṯarā | تَنَاثَرْنَا tanāṯarnā | تَنَاثَرْتُمْ tanāṯartum | تَنَاثَرُوا tanāṯarū | |||
f | تَنَاثَرْتِ tanāṯarti | تَنَاثَرَتْ tanāṯarat | تَنَاثَرَتَا tanāṯaratā | تَنَاثَرْتُنَّ tanāṯartunna | تَنَاثَرْنَ tanāṯarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أَتَنَاثَرُ ʾatanāṯaru | تَتَنَاثَرُ tatanāṯaru | يَتَنَاثَرُ yatanāṯaru | تَتَنَاثَرَانِ tatanāṯarāni | يَتَنَاثَرَانِ yatanāṯarāni | نَتَنَاثَرُ natanāṯaru | تَتَنَاثَرُونَ tatanāṯarūna | يَتَنَاثَرُونَ yatanāṯarūna | |||
f | تَتَنَاثَرِينَ tatanāṯarīna | تَتَنَاثَرُ tatanāṯaru | تَتَنَاثَرَانِ tatanāṯarāni | تَتَنَاثَرْنَ tatanāṯarna | يَتَنَاثَرْنَ yatanāṯarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَتَنَاثَرَ ʾatanāṯara | تَتَنَاثَرَ tatanāṯara | يَتَنَاثَرَ yatanāṯara | تَتَنَاثَرَا tatanāṯarā | يَتَنَاثَرَا yatanāṯarā | نَتَنَاثَرَ natanāṯara | تَتَنَاثَرُوا tatanāṯarū | يَتَنَاثَرُوا yatanāṯarū | |||
f | تَتَنَاثَرِي tatanāṯarī | تَتَنَاثَرَ tatanāṯara | تَتَنَاثَرَا tatanāṯarā | تَتَنَاثَرْنَ tatanāṯarna | يَتَنَاثَرْنَ yatanāṯarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَتَنَاثَرْ ʾatanāṯar | تَتَنَاثَرْ tatanāṯar | يَتَنَاثَرْ yatanāṯar | تَتَنَاثَرَا tatanāṯarā | يَتَنَاثَرَا yatanāṯarā | نَتَنَاثَرْ natanāṯar | تَتَنَاثَرُوا tatanāṯarū | يَتَنَاثَرُوا yatanāṯarū | |||
f | تَتَنَاثَرِي tatanāṯarī | تَتَنَاثَرْ tatanāṯar | تَتَنَاثَرَا tatanāṯarā | تَتَنَاثَرْنَ tatanāṯarna | يَتَنَاثَرْنَ yatanāṯarna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | تَنَاثَرْ tanāṯar | تَنَاثَرَا tanāṯarā | تَنَاثَرُوا tanāṯarū | ||||||||
f | تَنَاثَرِي tanāṯarī | تَنَاثَرْنَ tanāṯarna |