تلبين
Arabic
Noun
تَلْبِين • (talbīn) m
- verbal noun of لَبَّنَ (labbana) (form II)
Declension
Declension of noun تَلْبِين (talbīn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَلْبِين talbīn | التَّلْبِين at-talbīn | تَلْبِين talbīn |
Nominative | تَلْبِينٌ talbīnun | التَّلْبِينُ at-talbīnu | تَلْبِينُ talbīnu |
Accusative | تَلْبِينًا talbīnan | التَّلْبِينَ at-talbīna | تَلْبِينَ talbīna |
Genitive | تَلْبِينٍ talbīnin | التَّلْبِينِ at-talbīni | تَلْبِينِ talbīni |