تلبية
Arabic
Noun
تَلْبِيَة • (talbiya) f
- verbal noun of لَبَّى (labbā) (form II)
Declension
Declension of noun تَلْبِيَة (talbiya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَلْبِيَة talbiya | التَّلْبِيَة at-talbiya | تَلْبِيَة talbiyat |
Nominative | تَلْبِيَةٌ talbiyatun | التَّلْبِيَةُ at-talbiyatu | تَلْبِيَةُ talbiyatu |
Accusative | تَلْبِيَةً talbiyatan | التَّلْبِيَةَ at-talbiyata | تَلْبِيَةَ talbiyata |
Genitive | تَلْبِيَةٍ talbiyatin | التَّلْبِيَةِ at-talbiyati | تَلْبِيَةِ talbiyati |