تقبيض
Arabic
Noun
تَقْبِيض • (taqbīḍ) m
- verbal noun of قَبَّضَ (qabbaḍa) (form II)
Declension
Declension of noun تَقْبِيض (taqbīḍ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَقْبِيض taqbīḍ | التَّقْبِيض at-taqbīḍ | تَقْبِيض taqbīḍ |
Nominative | تَقْبِيضٌ taqbīḍun | التَّقْبِيضُ at-taqbīḍu | تَقْبِيضُ taqbīḍu |
Accusative | تَقْبِيضًا taqbīḍan | التَّقْبِيضَ at-taqbīḍa | تَقْبِيضَ taqbīḍa |
Genitive | تَقْبِيضٍ taqbīḍin | التَّقْبِيضِ at-taqbīḍi | تَقْبِيضِ taqbīḍi |