تعمية
Arabic
Noun
تَعْمِيَة • (taʿmiya) f
- verbal noun of عَمَّى (ʿammā) (form II)
Declension
Declension of noun تَعْمِيَة (taʿmiya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَعْمِيَة taʿmiya | التَّعْمِيَة at-taʿmiya | تَعْمِيَة taʿmiyat |
Nominative | تَعْمِيَةٌ taʿmiyatun | التَّعْمِيَةُ at-taʿmiyatu | تَعْمِيَةُ taʿmiyatu |
Accusative | تَعْمِيَةً taʿmiyatan | التَّعْمِيَةَ at-taʿmiyata | تَعْمِيَةَ taʿmiyata |
Genitive | تَعْمِيَةٍ taʿmiyatin | التَّعْمِيَةِ at-taʿmiyati | تَعْمِيَةِ taʿmiyati |