تعذر
Arabic
Etymology
From the root ع ذ ر (ʿ-ḏ-r).
Verb
تَعَذَّرَ • (taʿaḏḏara) V, non-past يَتَعَذَّرُ (yataʿaḏḏaru)
- to excuse oneself
- (archaic) to be besmirched, to be soiled, to be smudged
- to be impossible
- Antonym: تَسَنَّى (tasannā)
Conjugation
Conjugation of
تَعَذَّرَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر | تَعَذُّر taʿaḏḏur | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُتَعَذِّر mutaʿaḏḏir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | تَعَذَّرْتُ taʿaḏḏartu | تَعَذَّرْتَ taʿaḏḏarta | تَعَذَّرَ taʿaḏḏara | تَعَذَّرْتُمَا taʿaḏḏartumā | تَعَذَّرَا taʿaḏḏarā | تَعَذَّرْنَا taʿaḏḏarnā | تَعَذَّرْتُمْ taʿaḏḏartum | تَعَذَّرُوا taʿaḏḏarū | |||
f | تَعَذَّرْتِ taʿaḏḏarti | تَعَذَّرَتْ taʿaḏḏarat | تَعَذَّرَتَا taʿaḏḏaratā | تَعَذَّرْتُنَّ taʿaḏḏartunna | تَعَذَّرْنَ taʿaḏḏarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أَتَعَذَّرُ ʾataʿaḏḏaru | تَتَعَذَّرُ tataʿaḏḏaru | يَتَعَذَّرُ yataʿaḏḏaru | تَتَعَذَّرَانِ tataʿaḏḏarāni | يَتَعَذَّرَانِ yataʿaḏḏarāni | نَتَعَذَّرُ nataʿaḏḏaru | تَتَعَذَّرُونَ tataʿaḏḏarūna | يَتَعَذَّرُونَ yataʿaḏḏarūna | |||
f | تَتَعَذَّرِينَ tataʿaḏḏarīna | تَتَعَذَّرُ tataʿaḏḏaru | تَتَعَذَّرَانِ tataʿaḏḏarāni | تَتَعَذَّرْنَ tataʿaḏḏarna | يَتَعَذَّرْنَ yataʿaḏḏarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَتَعَذَّرَ ʾataʿaḏḏara | تَتَعَذَّرَ tataʿaḏḏara | يَتَعَذَّرَ yataʿaḏḏara | تَتَعَذَّرَا tataʿaḏḏarā | يَتَعَذَّرَا yataʿaḏḏarā | نَتَعَذَّرَ nataʿaḏḏara | تَتَعَذَّرُوا tataʿaḏḏarū | يَتَعَذَّرُوا yataʿaḏḏarū | |||
f | تَتَعَذَّرِي tataʿaḏḏarī | تَتَعَذَّرَ tataʿaḏḏara | تَتَعَذَّرَا tataʿaḏḏarā | تَتَعَذَّرْنَ tataʿaḏḏarna | يَتَعَذَّرْنَ yataʿaḏḏarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَتَعَذَّرْ ʾataʿaḏḏar | تَتَعَذَّرْ tataʿaḏḏar | يَتَعَذَّرْ yataʿaḏḏar | تَتَعَذَّرَا tataʿaḏḏarā | يَتَعَذَّرَا yataʿaḏḏarā | نَتَعَذَّرْ nataʿaḏḏar | تَتَعَذَّرُوا tataʿaḏḏarū | يَتَعَذَّرُوا yataʿaḏḏarū | |||
f | تَتَعَذَّرِي tataʿaḏḏarī | تَتَعَذَّرْ tataʿaḏḏar | تَتَعَذَّرَا tataʿaḏḏarā | تَتَعَذَّرْنَ tataʿaḏḏarna | يَتَعَذَّرْنَ yataʿaḏḏarna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | تَعَذَّرْ taʿaḏḏar | تَعَذَّرَا taʿaḏḏarā | تَعَذَّرُوا taʿaḏḏarū | ||||||||
f | تَعَذَّرِي taʿaḏḏarī | تَعَذَّرْنَ taʿaḏḏarna |
Noun
تَعَذُّور • (taʿaḏḏūr) m
- verbal noun of تَعَذَّرَ (taʿaḏḏara) (form V)
Declension
Declension of noun تَعَذُّور (taʿaḏḏūr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَعَذُّور taʿaḏḏūr | التَّعَذُّور at-taʿaḏḏūr | تَعَذُّور taʿaḏḏūr |
Nominative | تَعَذُّورٌ taʿaḏḏūrun | التَّعَذُّورُ at-taʿaḏḏūru | تَعَذُّورُ taʿaḏḏūru |
Accusative | تَعَذُّورًا taʿaḏḏūran | التَّعَذُّورَ at-taʿaḏḏūra | تَعَذُّورَ taʿaḏḏūra |
Genitive | تَعَذُّورٍ taʿaḏḏūrin | التَّعَذُّورِ at-taʿaḏḏūri | تَعَذُّورِ taʿaḏḏūri |
References
- Freytag, Georg (1835), “تعذر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 125