تدبيب
Arabic
Noun
تَدْبِيب • (tadbīb) m
- verbal noun of دَبَّبَ (dabbaba) (form II)
Declension
Declension of noun تَدْبِيب (tadbīb)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَدْبِيب tadbīb | التَّدْبِيب at-tadbīb | تَدْبِيب tadbīb |
Nominative | تَدْبِيبٌ tadbībun | التَّدْبِيبُ at-tadbību | تَدْبِيبُ tadbību |
Accusative | تَدْبِيبًا tadbīban | التَّدْبِيبَ at-tadbība | تَدْبِيبَ tadbība |
Genitive | تَدْبِيبٍ tadbībin | التَّدْبِيبِ at-tadbībi | تَدْبِيبِ tadbībi |