تخانق
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| خ ن ق |
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtxæː.naʔ/
Verb
تخانق (tḵānaʔ) (form VI, present بتخانق (bitḵānaʔ), subjunctive يتخانق (yitḵānaʔ))
- (reciprocal) to fight, to strangle each other
Conjugation
| Conjugation of تخانق | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | تخانقت (tḵānaʔt) | تخانقت (tḵānaʔt) | تخانق (tḵānaʔ) | تخانقنا (tḵānaʔna) | تخانقتو (tḵānaʔtu) | تخانقو (tḵānaʔu) | |
| f | تخانقتي (tḵānaʔti) | تخانقت (tḵānaʔat) | ||||||
| present | m | بتخانق (batḵānaʔ) | بتتخانق (btitḵānaʔ) | بتخانق (bitḵānaʔ) | منتخانق (mnitḵānaʔ) | بتتخانقو (btitḵānaʔu) | بتخانقو (bitḵānaʔu) | |
| f | بتتخانقي (btitḵānaʔi) | بتتخانق (btitḵānaʔ) | ||||||
| subjunctive | m | اتخانق (atḵānaʔ) | تتخانق (titḵānaʔ) | يتخانق (yitḵānaʔ) | نتخانق (nitḵānaʔ) | تتخانقو (titḵānaʔu) | يتخانقو (yitḵānaʔu) | |
| f | تتخانقي (titḵānaʔi) | تتخانق (titḵānaʔ) | ||||||
| imperative | m | تخانق (tḵānaʔ) | تخانقو (tḵānaʔu) | |||||
| f | تخانقي (tḵānaʔi) | |||||||