تأدية
Arabic
Noun
تَأْدِيَة • (taʾdiya) f
- verbal noun of أَدَّى (ʾaddā) (form II)
Declension
Declension of noun تَأْدِيَة (taʾdiya)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَأْدِيَة taʾdiya | التَّأْدِيَة at-taʾdiya | تَأْدِيَة taʾdiyat |
Nominative | تَأْدِيَةٌ taʾdiyatun | التَّأْدِيَةُ at-taʾdiyatu | تَأْدِيَةُ taʾdiyatu |
Accusative | تَأْدِيَةً taʾdiyatan | التَّأْدِيَةَ at-taʾdiyata | تَأْدِيَةَ taʾdiyata |
Genitive | تَأْدِيَةٍ taʾdiyatin | التَّأْدِيَةِ at-taʾdiyati | تَأْدِيَةِ taʾdiyati |