بوح
See also: پوچ and بوچ
Arabic
Noun
بَوْح • (bawḥ) m
- verbal noun of بَاحَ (bāḥa) (form I)
Declension
Declension of noun بَوْح (bawḥ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | بَوْح bawḥ | الْبَوْح al-bawḥ | بَوْح bawḥ |
Nominative | بَوْحٌ bawḥun | الْبَوْحُ al-bawḥu | بَوْحُ bawḥu |
Accusative | بَوْحًا bawḥan | الْبَوْحَ al-bawḥa | بَوْحَ bawḥa |
Genitive | بَوْحٍ bawḥin | الْبَوْحِ al-bawḥi | بَوْحِ bawḥi |