بلاغة
See also: بلاعة
Arabic
Etymology
From the root ب ل غ (b-l-ḡ).
Pronunciation
- IPA(key): /ba.laː.ɣa/
Noun
بَلَاغَة • (balāḡa) f
- verbal noun of بَلُغَ (baluḡa) (form I)
- eloquence
- Synonym: فَصَاحَة (faṣāḥa)
Declension
Declension of noun بَلَاغَة (balāḡa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | بَلَاغَة balāḡa | الْبَلَاغَة al-balāḡa | بَلَاغَة balāḡat |
Nominative | بَلَاغَةٌ balāḡatun | الْبَلَاغَةُ al-balāḡatu | بَلَاغَةُ balāḡatu |
Accusative | بَلَاغَةً balāḡatan | الْبَلَاغَةَ al-balāḡata | بَلَاغَةَ balāḡata |
Genitive | بَلَاغَةٍ balāḡatin | الْبَلَاغَةِ al-balāḡati | بَلَاغَةِ balāḡati |
References
- “بلاغة” in Almaany