بكارت
See also: بکارت
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic بَكَارَة (bakāra).
Noun
بكارت • (beḱaret)
- virginity
- hymen
Descendants
- Turkish: bekâret
References
- Kélékian, Diran (1911), “بكارت”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 272
- Nişanyan, Sevan (2002–), “bekâret”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “بكارت”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 375