برهن

برهن

Arabic

Etymology

From the root ب ر ه ن‎ (b-r-h-n), interrelated or derived from the roots ب ر ه‎ (b-r-h) meaning "to make white", "to clear up", "to restore to a state of youth or innocence" and ب ر ء‎ (b-r-ʾ) meaning "to be free from wrong", "to be absolved from wrongdoing", "to be without blame", "to be innocent".

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

بَرْهَنَ • (barhana) Iq, non-past يُبَرْهِنُ‎‎ (yubarhinu)

1. to prove, to establish evidence, to substantiate
2. to demonstrate, to show

Conjugation

Conjugation of

بَرْهَنَ

(form-Iq sound)

verbal noun الْمَصْدَر						بَرْهَنَة‎ barhana
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُبَرْهِن‎ mubarhin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُبَرْهَن‎ mubarhan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بَرْهَنْتُ‎ barhantu	بَرْهَنْتَ‎ barhanta	بَرْهَنَ barhana		بَرْهَنْتُمَا‎ barhantumā	بَرْهَنَا‎ barhanā		بَرْهَنَّا‎ barhannā	بَرْهَنْتُمْ‎ barhantum	بَرْهَنُوا‎ barhanū
	f		بَرْهَنْتِ‎ barhanti	بَرْهَنَتْ‎ barhanat			بَرْهَنَتَا‎ barhanatā			بَرْهَنْتُنَّ‎ barhantunna	بَرْهَنَّ barhanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُبَرْهِنُ‎ ʾubarhinu	تُبَرْهِنُ‎ tubarhinu	يُبَرْهِنُ‎ yubarhinu		تُبَرْهِنَانِ‎ tubarhināni	يُبَرْهِنَانِ‎ yubarhināni		نُبَرْهِنُ‎ nubarhinu	تُبَرْهِنُونَ‎ tubarhinūna	يُبَرْهِنُونَ‎ yubarhinūna
	f		تُبَرْهِنِينَ‎ tubarhinīna	تُبَرْهِنُ‎ tubarhinu			تُبَرْهِنَانِ‎ tubarhināni			تُبَرْهِنَّ‎ tubarhinna	يُبَرْهِنَّ‎ yubarhinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَرْهِنَ‎ ʾubarhina	تُبَرْهِنَ‎ tubarhina	يُبَرْهِنَ‎ yubarhina		تُبَرْهِنَا‎ tubarhinā	يُبَرْهِنَا‎ yubarhinā		نُبَرْهِنَ‎ nubarhina	تُبَرْهِنُوا‎ tubarhinū	يُبَرْهِنُوا‎ yubarhinū
	f		تُبَرْهِنِي‎ tubarhinī	تُبَرْهِنَ‎ tubarhina			تُبَرْهِنَا‎ tubarhinā			تُبَرْهِنَّ‎ tubarhinna	يُبَرْهِنَّ‎ yubarhinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَرْهِنْ‎ ʾubarhin	تُبَرْهِنْ‎ tubarhin	يُبَرْهِنْ‎ yubarhin		تُبَرْهِنَا‎ tubarhinā	يُبَرْهِنَا‎ yubarhinā		نُبَرْهِنْ‎ nubarhin	تُبَرْهِنُوا‎ tubarhinū	يُبَرْهِنُوا‎ yubarhinū
	f		تُبَرْهِنِي‎ tubarhinī	تُبَرْهِنْ‎ tubarhin			تُبَرْهِنَا‎ tubarhinā			تُبَرْهِنَّ‎ tubarhinna	يُبَرْهِنَّ‎ yubarhinna
imperative الْأَمْر	m		بَرْهِنْ barhin			بَرْهِنَا‎ barhinā				بَرْهِنُوا‎ barhinū
	f		بَرْهِنِي‎ barhinī							بَرْهِنَّ barhinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بُرْهِنْتُ‎ burhintu	بُرْهِنْتَ‎ burhinta	بُرْهِنَ burhina		بُرْهِنْتُمَا‎ burhintumā	بُرْهِنَا‎ burhinā		بُرْهِنَّا‎ burhinnā	بُرْهِنْتُمْ‎ burhintum	بُرْهِنُوا‎ burhinū
	f		بُرْهِنْتِ‎ burhinti	بُرْهِنَتْ‎ burhinat			بُرْهِنَتَا‎ burhinatā			بُرْهِنْتُنَّ‎ burhintunna	بُرْهِنَّ burhinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُبَرْهَنُ‎ ʾubarhanu	تُبَرْهَنُ‎ tubarhanu	يُبَرْهَنُ‎ yubarhanu		تُبَرْهَنَانِ‎ tubarhanāni	يُبَرْهَنَانِ‎ yubarhanāni		نُبَرْهَنُ‎ nubarhanu	تُبَرْهَنُونَ‎ tubarhanūna	يُبَرْهَنُونَ‎ yubarhanūna
	f		تُبَرْهَنِينَ‎ tubarhanīna	تُبَرْهَنُ‎ tubarhanu			تُبَرْهَنَانِ‎ tubarhanāni			تُبَرْهَنَّ‎ tubarhanna	يُبَرْهَنَّ‎ yubarhanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَرْهَنَ‎ ʾubarhana	تُبَرْهَنَ‎ tubarhana	يُبَرْهَنَ‎ yubarhana		تُبَرْهَنَا‎ tubarhanā	يُبَرْهَنَا‎ yubarhanā		نُبَرْهَنَ‎ nubarhana	تُبَرْهَنُوا‎ tubarhanū	يُبَرْهَنُوا‎ yubarhanū
	f		تُبَرْهَنِي‎ tubarhanī	تُبَرْهَنَ‎ tubarhana			تُبَرْهَنَا‎ tubarhanā			تُبَرْهَنَّ‎ tubarhanna	يُبَرْهَنَّ‎ yubarhanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَرْهَنْ‎ ʾubarhan	تُبَرْهَنْ‎ tubarhan	يُبَرْهَنْ‎ yubarhan		تُبَرْهَنَا‎ tubarhanā	يُبَرْهَنَا‎ yubarhanā		نُبَرْهَنْ‎ nubarhan	تُبَرْهَنُوا‎ tubarhanū	يُبَرْهَنُوا‎ yubarhanū
	f		تُبَرْهَنِي‎ tubarhanī	تُبَرْهَنْ‎ tubarhan			تُبَرْهَنَا‎ tubarhanā			تُبَرْهَنَّ‎ tubarhanna	يُبَرْهَنَّ‎ yubarhanna

Related terms

• بُرْهَان‎ (burhān, “proof”)

References

• Lane, Edward William (1863), “برهن”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate; pages 196-197 for "بره" & "برهن", pages 178-180 for "برأ".